پيش‌درآمد

از آنجايى كه امامان معصوم عليهم السّلام داراى عظمتى خاص هستند،مى‌بايست پدر و مادرشان نيز داراى كمالات فراوانى باشند و از رحم‌هاى پاك،به دور از هرگونه آلودگى،پاى به عرصه عالم دنيا بگذارند.مادر حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف-به عنوان كسى كه آخرين حجّت الهى را به دنيا مى‌آورد،بايد از كمالات معنوى،بهره فراوانى داشته باشد.

متأسفانه به دلايلى شناخت ما از آن بانوى بزرگوار بسيار محدود و ناچيز است و در منابع روايى،سخن چندانى دربارۀ ايشان وجود ندارد.با توجه به اين نكته تلاش شده در اين درس در حد امكان دربارۀ آن بانوى بزرگ مطالبى ارائه شود.

نام‌هاى مادر حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف

در كانون خانواده امام عسكرى عليه السّلام،آن بانوى گرامى را به نام‌هاى مختلفى-از قبيل:

«نرجس»،«سوسن»،«صقيل»(يا«صيقل»)،«حديثه»،«حكيمه»،«مليكه»،«ريحانه»و «خمط»-صدا مى‌زدند.

از ديدگاه يكى از پژوهشگران علت تعدّد نام‌هاى آن بانو،مى‌تواند چند چيز باشد:

1.علاقه و محبت فراوان مالك او به وى،باعث شده بود با بهترين اسم‌ها و زيباترين نام‌ها،او را صدا بزند.ازاين‌رو تمام نام‌هاى آن بانو،از اسامى گل‌ها و شكوفه‌ها است؛چون مردم اين صداها و نام‌هاى مختلف را شنيده بودند،مى‌پنداشتند كه تمام اينها اسامى آن بانوى بزرگوار است.

2.اين بانوى گرامى پس از اينكه وارد كانون خانوادۀ امام عليه السّلام شد،خطمشى و مسير ديگرى-برخلاف ساير كنيزان-داشت؛زيرا او مادر حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف بود.او فشار و ظلم