مسلمانان و خشم منافقان و از بين رفتن كافران است.امام يگانۀ روزگار خويش است.هيچ‌كس در مقام،به منزلت او نزديك نمى‌شود و هيچ دانشمندى با او برابرى نمى‌كند و جايگزينى براى او پيدا نمى‌شود و شبيه و مانند ندارد.همه فضيلت‌ها مخصوص او است،بدون آنكه آنها را طلب كرده باشد.اين امتيازى از طرف فضل كننده بسيار بخشنده،براى امام است...». [1]

به راستى با شناخت همين چند ويژگى،قدم بلندى در راه شناخت امام برداشته مى‌شود و آن گاه نوبت به اطاعت و فرمان‌بردارى مى‌رسد. [2]

آثار شناخت و اعتقاد به امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف

1.محبت و دوستى امام

يكى از وظايف مهم شيعيان،محبت و دوستى امام است و حتّى از برجسته‌ترين آثار معرفت او، محبت به آن وجود مقدّس است.اين شناخت به هر ميزان بيشتر باشد،محبت آنان فزون‌تر مى‌شود و هرقدر محبت بيشتر شد،نشان از وجود سنخيت با آن انوار مقدس است.اين هم سنخى نيز هرقدر افزايش يابد،نشان از تقرّب به ذات اقدس الهى است و اين والاترين كمال است.

از آنجايى كه خود پيشوايان معصوم عليهم السّلام به مقام والاى امام و امامت شناختى كامل دارند؛وقتى سخن از يك امام پيش مى‌آيد،در نهايت بزرگداشت از او ياد مى‌كنند.

رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم آن‌گاه كه سخن از آخرين وصى خود به ميان مى‌آورد،در نهايت احترام از زيباترين واژگان محبت بهره برده،مى‌فرمايد:«بأبى و أمّى سميى و شبيهى و شبيه موسى بن عمران عليه جيوب النّور...»؛ [3]«پدر و مادرم فدايش باد كه او هم‌نام من و شبيه من و شبيه موسى بن عمران است كه بر او نورهايى احاطه دارد...».

امام على بن ابيطالب عليه السّلام نيز مى‌فرمايد:«فانظروا أهل بيت نبيكم فإن لبدوا فالبدوا،و إن