زنجانى: و بعد جماع يا استمناء نمايد براى هر كدام كفّاره واجب مىشود.
خوئى: براى هر كدام يك كفاره واجب مىشود.
سيستانى: براى هر دو يك كفاره كافى است.
تبريزى: براى هر دو يك كفّاره واجب مىشود.
[مسأله 1670 اگر روزه دار كارى كه حلال است و روزه را باطل مىكند، انجام دهد]
مسأله 1670 اگر روزه دار كارى كه حلال است و روزه را باطل مىكند، انجام دهد مثلاً آب بياشامد و بعد كار ديگرى كه حرام است و روزه را باطل مىكند (1) انجام دهد (2) ، مثلاً غذاى حرامى بخورد، يك كفاره كافى است (3) .
اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست
(1) فاضل: به جز جماع كه حكم آن گذشت. .
(2) مكارم: احتياط واجب آن است براى هر كدام يك كفاره بدهد.
(3) نورى: دو ماه روزه بگيرد يا شصت فقير را سير كند كافى است.
گلپايگانى، صافى: مسأله اگر روزه دار غير از جماع كار ديگرى كه حلال است و روزه را باطل مىكند انجام دهد مثلاً آب بياشامد، و بعد كار ديگرى كه حرام است و روزه را باطل مىكند غير از جماع انجام دهد، مثلاً غذاى حرامى بخورد يك كفاره كافى است.
خوئى، زنجانى، تبريزى: و استمناء. .
تبريزى: كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند. .
خوئى، زنجانى: و استمناء. .
[عبارت «غير از جماع» در رساله آيت اللّٰه تبريزى نيست]
زنجانى: كفاره افطار به حلال كافى است.
[مسأله 1671 اگر روزه دار آروغ بزند]
مسأله 1671 اگر روزه دار آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد (1) ، چنانچه عمداً آن را فرو ببرد (2) ، روزهاش باطل است. و بايد قضاى آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب مىشود (3) و اگر خوردن آن چيز حرام باشد، مثلاً موقع آروغ زدن، خون يا غذايى كه از صورت غذا بودن خارج شده، به دهان او بيايد (4) و عمداً آن را فرو برد (5) ، بايد قضاى آن روزه را بگيرد و بنا بر احتياط، كفارۀ جمع هم بر او واجب مىشود (6) .
اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست
(1) مكارم: نبايد آن را فرو ببرد، و الاّ روزه او باطل مىشود و قضا و كفاره دارد، ولى كفاره جمع لازم نيست.
(2) گلپايگانى، صافى: چنانچه آن را فرو ببرد. .
(3) سيستانى: بنا بر احتياط واجب، روزهاش باطل است و بايد قضاى آن را بگيرد و كفّاره هم بدهد. .
(4) تبريزى، زنجانى: موقع آروغ زدن، خون به دهان او بيايد. .
(5) سيستانى: بهتر است كفاره جمع بدهد.
(6) اراكى، گلپايگانى، زنجانى، صافى: بايد قضاى آن روزه را بگيرد و كفارۀ جمع هم بر او واجب مىشود.