زنجانى: چنانچه بدون عذر. .

تبريزى، سيستانى: بايد تيمم كند و روزه بگيرد (سيستانى: و روزه‌اش صحيح است) .

زنجانى: بايد تيمم كند و روزه بگيرد و به احتياط مستحب قضاى آن را هم به جا آورد.

صافى: مسأله كسى كه جنب است و مى‌خواهد روزۀ ماه رمضان يا قضاى آن را بگيرد، چنانچه عمداً غسل نكند تا وقت تنگ شود، معصيت كرده و أحوط آن است كه تيمم كند و روزه بگيرد و بعد هم آن را به جا آورد و در قضاء موسع، روزه باطل است.

[مسأله 1622 اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند]

مسأله 1622 اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از يك روز يادش بيايد (1) ، (بايد روزۀ آن روز را قضا نمايد و اگر بعد از چند روز يادش بيايد (2)) ، بايد (3) روزۀ هر چند روزى را كه يقين دارد جنب بوده قضا نمايد. مثلاً اگر نمى‌داند سه روز جنب بوده يا چهار روز، بايد روزۀ سه روز را قضا كند (4) .

اين مسأله در رساله آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) زنجانى: بعد از گذشتن ماه رمضان يادش بيايد. .

(2) فاضل: اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از يك يا چند روز يادش بيايد بايد روزه آن روزها را قضا نمايد و اگر بعد از چند روز يادش بيايد. .

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه زنجانى نيست]

(3) [كلمۀ «بايد» در رساله آيات عظام: خوئى، فاضل و سيستانى نيست]

(4) زنجانى: و اگر در ماه رمضان يادش بيايد قضا واجب نيست؛ لكن بنا بر احتياط مستحب اگر بعد از گذشتن يك هفته يادش بيايد روزه را قضا كند بلكه به احتياط مستحب اگر بعد از گذشتن روز جمعه هم يادش بيايد، روزه را قضا نمايد.

مكارم: و قضاء روز چهارم، احتياط مستحب است.

[مسأله 1623 كسى كه در شب ماه رمضان براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت ندارد]

مسأله 1623 كسى كه در شب ماه رمضان براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت ندارد (1) ، اگر خود را جنب كند، روزه‌اش باطل است (2) و قضا و كفاره بر او واجب مى‌شود (3) ، ولى اگر براى تيمم وقت دارد، چنانچه خود را جنب كند، با تيمم روزۀ او صحيح است ولى گناه كار است (4) .

(1) اراكى: كسى كه در شب ماه رمضان براى غسل وقت ندارد. .

(2) مكارم: روزه‌اش اشكال دارد و احتياطاً قضا و كفاره به جا آورد؛ هم چنين اگر براى غسل وقت ندارد و فقط براى تيمّم وقت دارد.

(3) خوئى، تبريزى، سيستانى: بقيه مسأله ذكر نشده.

اراكى: چه براى تيمم وقت داشته باشد يا نه. [پايان مسأله]

زنجانى: بلى، اگر خيال مى‌كرده جنب كردن بر او حرام نيست قضا دارد ولى كفاره ندارد. .

(4) گلپايگانى، صافى: چنانچه خود را جنب كند، معصيت كرده ولى واجب است تيمّم نمايد و روزه‌اش صحيح است.