1 خوردن و آشاميدن

[مسأله 1573 اگر روزه دار عمداً چيزى بخورد يا بياشامد]

مسأله 1573 اگر روزه دار (1) عمداً چيزى بخورد يا بياشامد، روزۀ او باطل مى‌شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاك و شيرۀ درخت و چه كم باشد يا زياد (2) ، حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزۀ او باطل مى‌شود (3) مگر آن كه (4) رطوبت مسواك در آب دهان به طورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود (5) .

(1) خوئى، تبريزى، سيستانى: اگر روزه دار با التفات به اين كه روزه دارد. .

(2) تبريزى، بهجت: بقيه مسأله ذكر نشده.

فاضل: حتى اگر كسى نخ را با آب دهانش تر كند و دوباره به دهانش ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزۀ او باطل مى‌شود. و همين طور رطوبت مسواك، مگر اين كه رطوبت آنها به طورى در آب دهان از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود. و همين طور با فرو بردن بقاياى غذايى كه از بين دندانها بيرون مى‌آيد روزه باطل مى‌شود.

(3) زنجانى: مگر آن كه رطوبت مسواك در دهان به قدرى كم باشد كه نگويند چيزى خورده است و منظور از كلمۀ « عمداً» در اين مسأله و مسائل بعدى آن است كه انسان با توجه به روزه دار بودن خود، كارى انجام دهد.

(4) گلپايگانى، صافى، نورى: بلكه اگر. .

(5) گلپايگانى، صافى، نورى: ولى بداند كه در دهان باقى است (نورى: و با آب دهان مخلوط شده است) ، بنا بر احتياط لازم نبايد آن را فرو برد.

[مسأله 1574 اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده]

مسأله 1574 اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنانچه عمداً فرو برد روزه‌اش باطل است و به دستورى كه بعداً (1) گفته خواهد شد كفاره هم بر او واجب مى‌شود.

(1) زنجانى: در مسأله [1660]. .

[مسأله 1575 اگر روزه دار سهواً چيزى بخورد يا بياشامد]

مسأله 1575 اگر روزه دار سهواً چيزى بخورد يا بياشامد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.

مكارم: مسأله خوردن و آشاميدن از روى سهو و فراموشى روزه را باطل نمى‌كند.

[مسأله 1576 احتياط واجب آن است كه روزه دار از استعمال آمپولى ]

مسأله 1576 احتياط واجب آن است كه روزه دار (1) از استعمال آمپولى كه به جاى غذا به كار مى‌رود خوددارى كند (2) ، ولى تزريق آمپولى كه عضو را بى‌حس مى‌كند (3) يا به جاى دوا استعمال مى‌شود اشكال ندارد (4) .

(1) فاضل: بايد روزه دار. .

نورى: احتياط مستحب آن است كه روزه دار. .

(2) بهجت: بلكه اجتناب خالى از وجه نيست. .

(3) بهجت: يا به جهت ديگر استعمال مى‌شود، اشكال ندارد و اجتناب از آمپولى كه معلوم نيست از قسم اول باشد يا نه، لازم نيست.

(4) نورى: و تزريق هيچ نوع از آمپول‌ها روزه را باطل نمى‌كند.