شود، اگر مشقت زياد ندارد بايد براى وضو يا غسل خونى كه ديده مى‌شود بيرون آورند. .

مكارم: اگر به آن خون بگويند، مادام كه زير پوست و ناخن است براى وضو و غسل و نماز اشكال ندارد، اما هر گاه سوراخ شود اگر ضرر و زحمت فوق‌العاده‌اى ندارد بايد آن را بيرون آورند و اگر زحمت زياد دارد بايد براى وضو و غسل اطراف آن را شست و پارچه‌اى روى آن بگذارد و روى پارچه دست تر بكشد و احتياطاً تيمم هم بكند.

(4) زنجانى: اگر مشقت زياد دارد. .

(5) اراكى: و به وظيفۀ جبيره عمل نمايد.

(6) گلپايگانى، صافى: و احتياطاً تيمم هم بكنند.

نورى: و تيمم هم بكنند.

زنجانى: و اگر گذاشتن پارچه ممكن نبود، تيمم كند.

بهجت: همان طورى كه وضو يا غسل جبيره‌اى مى‌نمايد.

[مسأله 102 اگر انسان نداند كه خون، زير پوست مرده]

مسأله 102 اگر انسان نداند كه خون، زير پوست مرده يا گوشت به واسطۀ كوبيده شدن به آن حالت درآمده، پاك است.

[مسأله 103 اگر موقع جوشيدن غذا ذرّه‌اى خون در آن بيفتد]

مسأله 103 اگر موقع جوشيدن غذا ذرّه‌اى خون در آن بيفتد، تمام غذا و ظرف آن (1) نجس مى‌شود و جوشيدن و حرارت و آتش (2) ، پاك‌كننده نيست.

اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست

(1) سيستانى: بنا بر احتياط لازم. .

(2) زنجانى: جوشيدن و آتش. .

[مسأله 104 زردابه‌اى كه در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مى‌شود]

مسأله 104 زردابه‌اى كه در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مى‌شود، اگر معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، (1) پاك مى‌باشد.

(1) بهجت: و به آن خون زرد نيز نگويند پاك است، امّا اگر قبلاً مى‌دانستيم خون بوده ولى حالا شكّ در خون بودن آن داشته باشيم، نجس است.

مكارم: مسأله زردابه‌اى كه گاه موقع خراشيدگى پوست يا در اطراف زخم پيدا مى‌شود، چنانچه معلوم نباشد خون است يا با خون مخلوط شده پاك است.

مسأله اختصاصى

مكارم: مسأله 110 پوست سرخ رنگى كه بعد از شستن زخم يا هنگام بهبودى روى زخم ظاهر مى‌شود پاك است، مگر اين كه يقين حاصل شود خون در آن است.

6 7 سگ و خوك

[مسأله 105 سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مى‌كنند]

مسأله 105 سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مى‌كنند حتّىٰ مو (1) و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهاى آنها نجس است ولى سگ و خوك دريايى پاك است.

(1) بهجت: همۀ اجزاء، حتّى مو. .

سيستانى: مسأله سگ و خوك نجسند، حتّى مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهاى آنها.

مسأله اختصاصى

مكارم: مسأله 112 حيوانى كه از اين دو، يعنى سگ و خوك متولّد گردد، يا از جفت‌گيرى يكى از اين دو با حيوان ديگرى متولّد شود و به آن سگ و خوك نگويند پاك است.