شك بين پنج و شش در حال ايستاده كه بايد بنشيند (1) و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو سجدۀ سهو به جا آورد (2) .
(1) مكارم: و شكّ او به چهار و پنج برمىگردد؛ نماز را تمام كرده و دو سجدۀ سهو به جا مىآورد و بنا بر احتياط، اصل نماز را اعاده مىكند.
(2) اراكى: و بايد دو سجدۀ ديگر هم براى قيام بىجا به جا آورد و هم چنين براى هر چه كه اضافه به جا آورده است.
گلپايگانى، صافى: و بنا بر احتياط واجب دو سجدۀ سهو ديگر هم براى ايستادن بىجا به جا آورد.
خوئى، تبريزى: و نيز بنا بر احتياط واجب ( زنجانى: و نيز بنا بر احتياط مستحب) دو سجدۀ سهو براى ايستادن بىجا در اين چهار صورت به جا آورد.
فاضل: نماز را سلام دهد و سجدۀ سهو به جا آورد.
[مسأله 1200 اگر يكى از شكهاى صحيح براى انسان پيش آيد]
مسأله 1200 اگر يكى از شكهاى صحيح براى انسان پيش آيد (1) نبايد نماز را بشكند (2) و چنانچه نماز را بشكند معصيت كرده است (3) ، پس اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مىكند مثل رو گرداندن از قبله (4) ، نماز را از سر گيرد نماز دومش هم باطل است. و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مىكند، مشغول نماز شود نماز دوّمش صحيح است.
(1) سيستانى: چنانچه وقت نماز تنگ باشد كه نتواند نماز را از سر گيرد نبايد نماز را بشكند و بايستى به دستورى كه گفته شد عمل نمايد. ولى اگر وقت نماز وسعت داشته باشد مىتواند نماز را بشكند و از سر بگيرد.
(2) خوئى، تبريزى: بنا بر احتياط واجب نبايد نماز را بشكند و بايستى به دستورى كه گفته شد عمل نمايد. [پايان مسأله ]زنجانى: و بايستى به دستورى كه گفته شد عمل نمايد. [پايان مسأله]
مكارم: نمىتواند نماز را بشكند، بلكه بايد به دستورهاى بالا عمل كند و در مورد تمام شكها بايد قبلاً كمى فكر كند اگر يقين به هيچ طرف حاصل نشد و يا گمان در مواردى كه معتبر است بر هيچ طرف قرار نگرفت، چنانچه از شكهاى باطل باشد نماز را رها مىكند و اگر از شكهاى صحيح باشد به دستور آن عمل مىنمايد.
(3) بهجت: بقيه مسأله ذكر نشده.
(4) گلپايگانى، صافى: مثل پشت كردن به قبله. .
[مسأله 1201 اگر يكى از شكهايى كه نماز احتياط براى آنها واجب است]
مسأله 1201 اگر يكى از شكهايى كه نماز احتياط براى آنها واجب است در نماز پيش آيد، (1) چنانچه انسان نماز را تمام كند (2) و بدون خواندن نماز احتياط نماز را از سر بگيرد معصيت كرده است (3) . پس اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مىكند (4) نماز را از سر گرفته، نماز دوّمش هم باطل است و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مىكند، مشغول نماز شده نماز دوّمش صحيح است.
اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست
(1) زنجانى: پس از تمام شدن نماز، بايد فوراً نماز احتياط را بخواند و بدون خواندن نماز احتياط، نماز ديگرى نخواند و اگر احتياطاً بخواهد نماز را از سر بگيرد، بايد پس از خواندن نماز احتياط باشد.