نماز را باطل نمى‌كند ولى اگر قند يا شكر و مانند اينها در دهان مانده باشد و مقصودش آن باشد كه در حال نماز كم كم آب شود و فرو رود، نمازش اشكال پيدا مى‌كند.

يازدهم:

از مبطلات نماز شك در ركعتهاى نماز دو ركعتى يا سه ركعتى يا در دو ركعت اول نمازهاى چهار ركعتى است (1) .

(1) خوئى، تبريزى، سيستانى، صافى: در صورتى كه نمازگزار در حال شكّ باقى باشد. (تبريزى: يا مقدارى از نماز را در حال شكّ به جا آورد) .

زنجانى: مسأله نهم: از مبطلات نماز، شكهايى است كه نماز را باطل مى‌كند و تفصيل آنها در مسأله [1165]خواهد آمد.

دوازدهم:

از مبطلات نماز آن است كه ركن نماز را عمداً يا سهواً كم يا زياد كند (1) ، يا چيزى (2) را كه ركن نيست عمداً كم يا زياد نمايد (3) .

(1) مكارم: مانند كم و زياد كردن ركوع، يا دو سجده با هم، امّا كم و زياد كردن چيزى كه ركن نيست اگر عمدى نباشد اشكالى ندارد و اگر از روى عمد باشد نماز را باطل مى‌كند، مانند كم و زياد كردن يك سجده.

(2) بهجت: از واجبات. .

(3) صافى: ولى زياد شدن سهوى تكبيرة الاحرام چنانكه در مسأله [942]گفته شد، بنا بر احتياط، موجب باطل شدن نماز است.

تبريزى: و در مسأله [942]گذشت كه زيادى تكبيرة الإحرام سهواً مبطل نماز نيست.

خوئى: دوازدهم: از مبطلات نماز آن است كه ركن نماز را عمداً يا سهواً كم كند، يا چيزى را كه ركن نيست عمداً كم نمايد. يا چيزى را عمداً در نماز زياد كند يا ركنى را مثل ركوع يا دو سجده از يك ركعت سهواً زياد كند و امّا زياد كردن تكبيرة الإحرام سهواً مبطل نماز نيست.

زنجانى: دهم: . .

سيستانى: يا چيزى از اجزاء نماز را عمداً زياد كند. و هم چنين اگر ركنى را مثل ركوع يا دو سجده از يك ركعت سهواً زياد كند نمازش بنا بر احتياط واجب باطل مى‌شود و امّا زياد كردن تكبيرة الإحرام سهواً مُبطل نماز نيست.

زنجانى: يا ركوع را سهواً زياد كند و حكم زياد كردن دو سجده از يك ركعت در مسأله [1109]گذشت.

[مسأله 1156 اگر بعد از نماز شك كند]

مسأله 1156 اگر بعد از نماز شك كند كه در بين نماز كارى كه نماز را باطل مى‌كند انجام داده يا نه، نمازش صحيح است.

چيزهايى كه در نماز مكروه است

[مسأله 1157 مكروه است در نماز صورت را كمى به طرف راست يا چپ بگرداند]

مسأله 1157 مكروه است در نماز صورت را كمى به طرف راست يا چپ بگرداند و چشمها را هم بگذارد (1) ، يا به طرف راست و چپ بگرداند و با ريش و دست خود بازى