ج: اگر عامد يا جاهل مقصر (قادر بر يادگيرى) باشد، نماز باطل است، و الاّ نماز صحيح است. البته اگر نمازهاى گذشته را با اعتقاد به صحت، به صورت مذكور خوانده باشد، در هر صورت قضاى آنها واجب نيست.

[س 477 كسى قادر بر اداى صحيح كلمات و ذكرهاى نماز نيست]

س 477: شخصى است كه حدود 35 يا 40 سال سن دارد و پدر و مادرش در دوران كودكى به او نماز ياد نداده‌اند و سواد هم ندارد، اما سعى كرده است كه نماز را به صورت صحيح ياد بگيرد، ولى قادر بر اداى صحيح كلمات و ذكرهاى نماز نيست و بعضى از كلمات را اصلاً نمى‌تواند تلفظ كند، آيا نماز او صحيح است؟ ج: اگر آن چه را كه قادر بر تلفظ آن است، انجام دهد، نمازش محكوم به صحت است.

[س 478 من كلمات نماز را همان گونه كه از پدر و مادرم آموخته‌ام]

س 478: من كلمات نماز را همان گونه كه از پدر و مادرم آموخته‌ام و در دبيرستان آموزش داده‌اند، تلفظ مى‌كردم. بعداً متوجه شدم كه كلمات را اشتباه ادا مى‌كرده‌ام. آيا طبق فتواى امام «قدس سره» اعادۀ نماز بر من واجب است يا آن كه همۀ نمازهايى را كه به آن صورت خوانده‌ام، صحيح هستند؟ ج: در فرض سؤال، تمامى نمازهاى گذشته محكوم به صحت است و اعاده و قضاء ندارد.

[س 479 كسى كه بر اثر ابتلاء به بيمارى لالى قادر بر تكلم نيست]

س 479: كسى كه بر اثر ابتلاء به بيمارى لالى قادر بر تكلم نيست، ولى حواس سالمى دارد، اگر نمازش را با اشاره بخواند، آيا صحيح است؟ ج: نماز او در فرض مزبور صحيح و مجزى است.

ذكر نماز

[س 480 قرائت عمدى ذكرهاى ركوع و سجده به جاى يكديگر]

س 480: آيا قرائت عمدى ذكرهاى ركوع و سجده به جاى يكديگر اشكال دارد؟ ج: اگر آنها را به قصد مطلق ذكر خداوند عزّ و جلّ بگويد، اشكال ندارد و ركوع و سجده و نماز همگى صحيح هستند.

[س 481 اگر شخصى سهواً در سجده ذكر ركوع را بگويد]

س 481: اگر شخصى سهواً در سجده ذكر ركوع را بگويد و يا بر عكس، در ركوع ذكر سجده را بگويد و در همان حال متوجه اشتباه خود شده و آن را اصلاح نمايد، آيا نماز او باطل است؟ ج: اشكال ندارد و نمازش صحيح است.

[س 482 اگر نمازگزار در هنگام نماز و يا بعد از فراغت از آن متوجه شود]

س 482: اگر نمازگزار در هنگام نماز و يا بعد از فراغت از آن متوجه شود كه ذكر ركوع يا سجده را اشتباه گفته است، چه حكمى دارد؟ ج: اگر بعد از ركوع و سجود متوجه شود، چيزى بر او واجب نيست.

[س 483 يك بار گفتن تسبيحات اربعه]

س 483: آيا يك بار گفتن تسبيحات اربعه در ركعت سوم و چهارم نماز كافى است؟ ج: كافى است، هر چند احتياط اين است كه سه مرتبه گفته شود.

[س 484 تعداد تسبيحات اربعه در نماز سه مرتبه است]

س 484: تعداد تسبيحات اربعه در نماز سه مرتبه است، ولى فردى سهواً چهار بار گفته است، آيا نماز او در پيشگاه خداوند مقبول است؟ ج: اشكال ندارد.

[س 485 كسى كه نمى‌داند تسبيحات اربعه را در ركعت سوم و چهارم]

س 485: كسى كه نمى‌داند تسبيحات اربعه را در ركعت سوم و چهارم نماز سه مرتبه گفته يا بيشتر و يا كمتر، چه حكمى دارد؟