(1) فاضل: چه آن قسمت ريايى. .

(2) گلپايگانى، صافى: و لكن در مستحبّ، احتياط لازم آن است كه نماز را تمام و دوباره اعاده نمايد. .

مكارم: بنا بر احتياط واجب. هر گاه اصل نماز را براى خدا مى‌خواند ولى به قصد ريا آن را در مسجد يا در اوّل وقت يا با جماعت انجام مى‌دهد، نمازش باطل است، ولى اگر براى ريا نيست بلكه نماز خواندن در اوّل وقت يا در مسجد براى او راحت‌تر است، اشكالى ندارد.

بهجت: و چه از افعال نماز باشد يا از قبيل دعا و ذكر باشد، مگر اين كه از چيزهايى باشد كه شرط صحيح بودن نماز است ولى قصد قربت در انجام آن لازم نيست مثل پوشاندن عورت. [پايان مسأله []قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: خوئى و تبريزى نيست]

(3) سيستانى: اگر قسمتى از نماز را براى غير خدا به جا آورد، چه آن قسمت، واجب باشد مثل حمد يا مستحبّ باشد مثل قنوت، اگر آن قصد غير خدائى به تمام نماز سرايت كند مثلاً قصد ريا در عملى باشد كه مشتمل بر آن جزء است يا آن كه از تدارك آن قسمت، زيادى مُبطل لازم آيد نمازش باطل است و اگر نماز را براى خدا به جا آورد. .

(4) خوئى: و بنا بر احتياط، اگر جزءِ مستحبّى را نيز مثل قنوت براى غير خدا به جا آورد نمازش باطل است.

تبريزى: و بنا بر احتياط، اگر جزءِ مستحبّى را نيز مثل قنوت براى غير خدا به جا آورد آن را تمام كرده بعد نماز را اعاده كند.

زنجانى: مسأله اگر قسمتى از نماز را براى خداوند عالم انجام ندهد، چنانچه به جهت نشان دادن به مردم باشد نمازش باطل است؛ خواه آن قسمت واجب باشد مثل «حمد» ، يا مستحب باشد مثل «قنوت» ، و چنانچه به جهت مباحى؛ مانند اعلام مطلبى به غير باشد، آن قسمت باطل است، پس اگر آن قسمت را عمداً زياد كرده باشد نمازش باطل است، در غير اين صورت فقط همان قسمت باطل مى‌شود پس اگر آن قسمت را دوباره بخواند يا آن قسمت، مستحبى باشد نمازش صحيح است. و اگر تمام نماز را براى خدا به جا آورد ولى براى نشان دادن به مردم در جاى مخصوصى مثل مسجد، يا در وقت مخصوصى مثل اول وقت، يا به طرز مخصوصى مثلاً با جماعت نماز بخواند نمازش باطل است؛ ولى اگر به خاطر كار مباحى، مثل خنك بودن مسجد يا خنك بودن هوا در اول وقت يا نخواندن حمد و سوره در جماعت باشد، اشكالى ندارد هم چنان كه اگر نماز را براى خدا بجا آورد لكن براى اعلام مطلبى به ديگرى با صداى بلند بخواند نمازش صحيح است.

مسائل اختصاصى

بهجت: مسأله 784 اگر كسى مثلا خواست نماز ظهر بخواند ولى موقع شروع در نماز اشتباهاً به جاى لفظ ظهر، لفظ عصر به زبان او آمد يا اين كه در قلبش به جاى ظهر مثلاً عصر اشتباهاً خطور كرد، ولى انگيزۀ او از اين عمل نماز ظهر بود مانعى ندارد و نماز او صحيح است.

بهجت: مسأله 785 عدول نيّت از نافله به فريضه و بالعكس جايز نيست و در صورت