اعضاى وضو با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد، وضو بگيرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل مى‌باشد. (3)

(1) زنجانى: مگر به جهت نجاستِ بدن وضو يا غسلش باطل شده باشد كه در نتيجه نمازش نيز باطل خواهد بود. [پايان مسأله]

فاضل: و اگر بدون اين كه محل تماس يا نجس را آب بكشد با آب قليل غسل كند و نماز بخواند غسل و نماز او باطل است امّا اگر با آب جارى يا كُر غسل كند چون با تماس اوّل محل پاك مى‌شود غسل او صحيح است و نماز او هم اشكال ندارد امّا اگر محل تماس با نجس، يكى از اعضاى وضو باشد و شخص بدون تطهير با آب قليل و با يك بار شستن وضو بگيرد و نماز بخواند وضو و نماز او باطل است و در فرض سابق اگر با آب كثير وضو بگيرد يا محل وضو را سه بار بشويد تطهير انجام شده و وضو و نماز او صحيح است.

(2) مكارم: بقيه مسأله ذكر نشده.

خوئى، تبريزى، سيستانى، بهجت: مگر اين كه طورى باشد كه به غسل نمودن، بدن نيز پاك شود (سيستانى: و آب نجس نشود، مثل اين كه در آب جارى غسل كند) . .

(3) خوئى، بهجت، سيستانى، تبريزى: مگر اين كه طورى باشد كه به وضو گرفتن، اعضاء وضو نيز پاك شود (سيستانى: و آب نجس نشود، مثل آب كر يا جارى) .

[مسأله 812 كسى كه يك لباس دارد]

مسأله 812 كسى كه يك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازۀ آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد (1) ، چنانچه بتواند لباسش را بيرون آورد، بايد بدن را آب بكشد و نماز را به دستورى كه براى برهنگان گفته شد به جا آورد و اگر به واسطۀ سرما يا عذر ديگر نتواند لباس را بيرون آورد، در صورتى كه نجاست هر دو مساوى باشد مثلاً هر دو بول يا خون باشد يا نجاست بدن شديدتر باشد مثلاً نجاستش بول باشد كه بايد دو مرتبه آن را آب كشيد (2) ، احتياط واجب آن است كه بدن را آب بكشد و اگر نجاست لباس بيشتر يا شديدتر باشد هر كدام از بدن يا لباس را بخواهد مى‌تواند آب بكشد.

(1) اراكى: در صورتى كه نجاست هر دو مساوى باشد، مثلاً هر دو بول يا خون باشد، مُخيّر است بين اين كه لباس را آب بكشد يا بدن را گرچه احتياط مستحبّ است كه بدن را تطهير كند و اگر نجاست يكى شديدتر باشد مثلاً نجاستش بول باشد، كه بايد دو مرتبه آن را آب كشيد، بايد آن را آب بكشد.

زنجانى: بنا بر احتياط واجب بايد بدنش را آب بكشد و پس از صرف آب اگر لباسش به غير منى نجس شده يا به جهتى؛ مثل سرما، نتواند آن را بيرون آورد در لباس نجس نماز بخواند، و اگر به منى نجس شده و مى‌تواند آن را بيرون آورد، به دستورى كه براى برهنگان در مسأله [797]گفته شد عمل كند، و اگر دو جاى لباس يا دو جاى بدن نجس شده باشد بنا بر احتياط واجب بايد نجاست شديدتر را تطهير كند؛ مثلاً اگر نجاست يكى بول است كه اگر بخواهد با آب قليل آب بكشد بايد دو مرتبه آب روى آن بريزد و ديگرى خون است كه يك مرتبه آب ريختن روى آن كافى است، بنا بر احتياط واجب بايد آن را كه به بول نجس شده آب بكشد، و اگر نتواند نجاست لباس يا بدن را به طور كامل از بين ببرد ولى بتواند آن را كم كند، به احتياط واجب بايد آن را كم نمايد.