مكارم: رجوع كنيد به مسألۀ اختصاصى (703) ، صفحۀ(426) .

سيستانى: مسأله اگر هنگام طلوع فجر بيدار شود مى‌تواند نماز شب را بدون قصد ادا و قضا بخواند.

مسأله اختصاصى

بهجت: مسأله 648 نافله خواندن در وقت فريضه و لو نافلۀ غير يوميه باشد در صورتى كه باعث فوت فريضه نشود جايز است و هم چنين جايز است نافله خواندن براى كسى كه نماز قضا يا واجب ديگر مثل نماز استيجارى به گردن دارد.

نماز غفيله

[مسأله 775 يكى از نمازهاى مستحبّى نماز غفيله است]

مسأله 775 يكى از نمازهاى مستحبّى نماز غفيله است (1) كه بين نماز مغرب و عشا خوانده مى‌شود. (و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب از بين برود (2)) و در ركعت اوّل آن، بعد از حمد بايد (3) به جاى سوره، اين آيه را بخوانند:

«وَ ذَا اَلنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنٰادىٰ فِي اَلظُّلُمٰاتِ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنْتَ سُبْحٰانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ اَلظّٰالِمِينَ فَاسْتَجَبْنٰا لَهُ وَ نَجَّيْنٰاهُ مِنَ اَلْغَمِّ وَ كَذٰلِكَ نُنْجِي اَلْمُؤْمِنِينَ» و در ركعت دوم بعد از حمد به جاى سوره، اين آيه را بخوانند «وَ عِنْدَهُ مَفٰاتِحُ اَلْغَيْبِ لاٰ يَعْلَمُهٰا إِلاّٰ هُوَ وَ يَعْلَمُ مٰا فِي اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ وَ مٰا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاّٰ يَعْلَمُهٰا وَ لاٰ حَبَّةٍ فِي ظُلُمٰاتِ اَلْأَرْضِ وَ لاٰ رَطْبٍ وَ لاٰ يٰابِسٍ إِلاّٰ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ» .

و در قنوت آن بگويند: «اَللّٰهُمَّ إِنِّي اَسْأَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتِى لاٰ يَعْلَمُهَا اِلاَّ اَنْتَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بِي كَذٰا وَ كَذٰا» و به جاى كلمۀ «كذا و كذا» حاجتهاى خود را بگويند.

و بعد بگويند: «اَللّٰهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقٰادِرُ عَلَى طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ لَمَّا قَضَيْتَهَا لِي» .

(1) خوئى: نماز غفيله از نمازهاى مستحبى مشهور است. .

زنجانى: يكى از نمازهاى مستحبّى بنا بر مشهور نماز غفيله است. .

مكارم: از نمازهايى كه به جا آوردن آن به اميد ثواب پروردگار خوب است نماز غفيله است. .

(2) گلپايگانى، صافى: يكى از نمازهاى مستحبّ نماز غفيله است و وقت آن بين نماز مغرب و عشا است. .

خوئى، زنجانى، تبريزى: وقت آن بنا بر احتياط پيش از آن است كه سرخى طرف مغرب از بين برود. .

بهجت: وقت آن بنا بر احوط بعد از نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب از بين برود گرچه احتمال دارد بين نماز مغرب و عشا هر وقت كه بود بشود خواند و بنا بر اظهر مى‌توانند نماز غفيله را با نافلۀ مغرب با هم در يك نماز نيّت كرده به جا آورند. .

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه سيستانى نيست]

(3) بهجت: بايد يا بهتر است. .