(1) خوئى، سيستانى، تبريزى: بنا بر احتياط. .

صافى: بنا بر احتياط واجب. .

(2) نورى: هر چند كه اولىٰ است.

اراكى: از ولىّ او در صورت امكان بايد اجازه گرفت.

خوئى، تبريزى: اجازه گرفتن از ولىّ او احوط است.

گلپايگانى: بنا بر احتياط لازم بايد ( صافى: بنا بر احتياط) تا ممكن مى‌شود از ولىّ او اذن بگيرد.

سيستانى: چنانچه بدانند خود محتضر راضى است و قاصر هم نباشد براى اين كار لازم نيست از ولىّ او اجازه بگيرند و در غير اين صورت اجازه گرفتن از ولىّ او بنا بر احتياط، لازم است.

زنجانى: مسأله بر هر مسلمان شايسته است محتضر را رو به قبله كند و اين كار مطابق احتياط استحبابى است، و بنا بر احتياط استحبابى از ولىّ محتضر اجازه بگيرند.

[مسأله 536 مستحبّ است شهادتين و اقرار به دوازده امام ع ]

مسأله 536 مستحبّ است شهادتين و اقرار به دوازده امام عليهم السلام و ساير عقايد حقّه را، به كسى كه در حال جان دادن است طورى تلقين كنند كه بفهمد و نيز مستحبّ است چيزهايى را كه گفته شد تا وقت مرگ تكرار كنند.

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

[مسأله 537 مستحبّ است دعاها را طورى به محتضر تلقين كنند كه بفهمد]

مسأله 537 مستحبّ است اين دعاها را طورى به محتضر تلقين كنند كه بفهمد (1) : اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الْكَثيرَ مِنْ مَعاصِيكَ وَ اقْبَلْ مِنِّي الْيَسِيرَ مِنْ طٰاعَتِكَ يٰا مَنْ يَقْبَلُ الْيَسيرَ وَ يَعْفُو عَنِ الْكَثِير اِقْبَلْ مِنِّي الْيَسيرَ و اعْفُ عَنِّي الْكَثيرَ اِنَّك اَنْتَ الْعَفُوُّ الْغَفُورُ اَللّٰهُمَّ ارْحَمْنى فَاِنَّكَ رَحيمٌ (2) .

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) اراكى، نورى: مستحبّ است اين دعاها را به محتضر تلقين كنند: . .

(2) مكارم: و بهتر است كه خودش نيز بخواند.

[مسأله 538 مستحبّ است كسى را كه سخت جان مى‌دهد]

مسأله 538 مستحبّ است كسى را كه سخت جان مى‌دهد، (1) اگر ناراحت نمى‌شود به جايى كه نماز مى‌خوانده ببرند.

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) مكارم: او را به محلّ نمازش ببرند.

[مسأله 539 مستحبّ است براى راحت شدن محتضر]

مسأله 539 مستحبّ است (1) براى راحت شدن محتضر بر بالين او سوره مباركۀ «يس، و الصّافات و احزاب» و «آية الكرسى» و (آيۀ پنجاه و چهارم از سورۀ «اعراف» (2) و سه آيۀ آخر سورۀ «بقره» بلكه (3)) هر چه از قرآن ممكن است بخوانند.

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) مكارم: شايسته است. . (2) اراكى، فاضل: يعنى آيۀ إِنَّ رَبَّكُمُ اللّٰهُ الَّذِى خَلَقَ السَّمٰوٰاتِ. .

(3) [قسمت داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه مكارم نيست]

[مسأله 540 تنها گذاشتن محتضر]

مسأله 540 تنها گذاشتن محتضر و گذاشتن چيز سنگين (1) روى شكم او و بودن جُنُب و حائض نزد او و هم چنين حرف زدن زياد و گريه كردن و تنها گذاشتن زنها نزد او مكروه است (2) .

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) خوئى، گلپايگانى، فاضل، تبريزى، صافى، زنجانى: گذاشتن چيزى. .

(2) مكارم: تنها گذاشتن زنها نزد او را از مكروهات شمرده‌اند.