[مسأله 485 زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد]

مسأله 485 زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شمارۀ روزهاى آن كمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد (1) و بعد از پاك شدن، دوباره به شمارۀ روزهاى عادتى كه داشته (2) خون ببيند (3) ، بايد (4) در هر دو خون كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك كند (5) و كارهاى استحاضه را به جا آورد. (6)

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: زنجانى و بهجت نيست

(1) مكارم: و قبل از وقت عادت، يا بعد از آن به شمارۀ روزهاى عادت خون ببيند، فقط خونى را كه در وقت عادت ديده حيض قرار مى‌دهد. [پايان مسأله]

(2) خوئى، تبريزى: با نشانه‌هاى حيض. .

(3) خوئى، تبريزى: چنانچه مجموع اين دو خون با پاكى ما بين آنها از ده روز بيشتر نشود همه را حيض قرار دهد و در صورتى كه بيشتر شود خونى را كه در عادت ديده حيض و خون ديگر استحاضه است و چنانچه خون اول بيشتر از عادت بوده و مقدار زيادى نشانه‌هاى حيض را داشته همۀ آن خون حيض است.

(4) فاضل: بنا بر احتياط بايد. .

(5) فاضل: مگر عبادات واجبه را كه بايد طبق احكام استحاضه به جا آورد.

(6) اراكى: بايد خونى كه در وقت عادت خود ديده است حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد.

گلپايگانى، صافى: بايد آن چه را در وقت ديده، حيض قرار دهد و اگر شماره روزهايش كمتر باشد اگر ممكن است كسرى عدد را از آن چه بعد از عادت ديده تمام نمايد و در ما بقى عمل مستحاضه نمايد اگر از ده روز تجاوز كند و اگر تجاوز نكند تمام روزهايى را كه خون ديده حيض قرار دهد و در پاكى در بين احتياط كند به ترك آن چه بر حائض حرام است و انجام عبادتهاى خود.

سيستانى: مسأله زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خود سه روز يا بيشتر خون ببيند و شمارۀ روزهاى آن كمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و پس از پاك شدن دوباره به شمارۀ روزهاى عادت خويش خون ببيند در اينجا چند صورت دارد:

1-آن كه مجموع آن دو خون با پاكى ميان آنها از ده روز بيشتر نشود در اين صورت مجموع دو خون يك حيض حساب مى‌شود.2-آن كه پاكى ميان آن دو خون ده روز يا بيشتر باشد در اين صورت هر كدام از آنها حيض مستقل قرار داده مى‌شوند.3-آن كه پاكى ميان آن دو خون كمتر از ده روز و مجموع دو خون با پاكى در ميان بيشتر از ده روز باشد در اين صورت بايد خون اوّل را حيض و خون دوم را استحاضه قرار دهد.

[مسأله 486 زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد]

مسأله 486 زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى كه در روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، حيض است و خونى كه بعد از روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد استحاضه است. مثلاً زنى كه عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است، اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اول آن حيض و پنج روز بعد استحاضه مى‌باشد.

اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه زنجانى نيست