كه مصيبت آن براى من از رها ساختن خلافت و حكومت بر شما بزرگتر بود، چرا كه اين بهره دوران كوتاه زندگى دنياست، كه زايل و تمام مى‌شود. همان طور كه «سراب» تمام مى‌شود و يا همچون ابرهايى كه از هم مى‌پاشند، پس براى دفع اين حوادث بپا خاستم تا باطل از ميان رفت و نابود شد و دين پابرجا و محكم گرديد.

قسمتى ديگر از اين نامه‌

به خدا سوگند اگر من تنها با آنها (دشمنان) رو به رو شوم، در حالى كه آنها تمام روى زمين را پر كرده باشند نمى‌ترسم و باكى ندارم؛ من آن گمراهى را كه آنها در آن هستند و هدايتى را كه خودم بر آن هستم با چشم خود مى‌بينم و با يقين به پروردگارم پابرجا مى‌باشم! من مشتاق ملاقات پروردگارم هستم، و به پاداشش اميدوار و چشم انتظارم، ولى از اين اندوهناكم كه سرپرستى حكومت اين امّت به دست اين بى خردان و نابكاران افتد. بيت المال را به غارت ببرند، آزادى بندگان خدا را سلب كنند و آنها را برده خويش سازند، با صالحان نبرد كنند و فاسقان را همدستان خود قرار دهند.

در اين گروه بعضى هستند كه شراب نوشيده و حد بر او جارى شده و برخى از آنان اسلام را نپذيرفتند تا براى آنها عطايى تعيين گردد و اگر به خاطر اين جهات نبود، اين اندازه شما را براى قيام و نهضت تشويق نمى‌كردم و به سستى در كار سرزنش و توبيخ نمى‌نمودم، و در گرد آورى و تشويقتان نمى‌كوشيدم، و اگر ابا و سستى مى‌نموديد رهايتان مى‌ساختم.

آيا نمى‌بينيد اطراف شما را گرفته‌اند و شهرهاى شما را گرفته‌اند و شهرهاى شما را تحت تسلّط خود درآورده‌اند؟ آيا نمى‌بينيد كشورهاى شما تسخير شده و شهرهاى شما به ميدان جنگ تبديل گشته است؟

- خداى شما را رحمت كند- براى نبرد با دشمن كوچ كنيد، شانه از زير بار نبرد تهى نكنيد و سستى و تنبلى به خود راه ندهيد كه زير دست خواهيد شد و تن به ذلّت و خوارى خواهيد داد و بهره زندگى شما از همه پست‌تر خواهد بود، برادر جنگ هميشه بيدار است و آن كس كه بخوابد، دشمن از تعقيب او نخواهد خفت، والسلام.