خطبه 141

كه در آن از شنيدن غيبت نهى كرده و به راه شناخت حق از باطل اشاره نموده است‌

اى مردم! آن كس كه از برادرش، اطمينان و استقامت در دين و درستى راه و رسم را مشاهده كند ...

بايد به سخنانى كه اين و آن درباره او مى‌گويند، گوش فرا ندهد!

آگاه باشيد، گاهى تيرانداز تيرش به خطا مى‌رود (و حدس و گمان مردم گاهى نادرست است) سخن باطل فراوان گفته مى‌شود ولى سخنهاى باطل نابود خواهد شد و خداوند شنوا و گواه است. بدانيد! بين حق و باطل بيش از چهار انگشت فاصله نيست!

از امام عليه السلام درباره اين سخن پرسش شد، انگشتانش را كنار هم گذارد و ميان گوش و چشم خود قرار داد، سپس فرمود:

باطل آن است كه بگويى شنيدم! و حق آن است كه بگويى ديدم!

خطبه 142

درباره نيكى به كسانى كه استحقاق آن را ندارند

براى كسى كه نيكى را در غير مورد و در اختيار غير اهلش قرار مى‌دهد، بهره‌اى جز ستايش لئيمان و ثناگويى اشرار و گفتار (تملّق‌آميز) نادانان نيست و اينها نيز، تا هنگامى است كه به آنهابخشش مى‌كند:

(آنها مى‌گويند) راستى چه دست سخاوتمندى دارد، در حالى كه از بخشش به آنچه در راه خداست، بخل مى‌ورزد.