شبى، از «مسجد الحرام» به «مسجد اقصى» كه در سرزمين مبارك و مقدسى واقع شده است برد، تا آيات و نشانه‌هاى (عظمت) ما را ببيند، او شنوا و بيناست.»

در اين آيه تنها به «مقدمه معراج» يعنى حركت از سرزمين «مكه» به «بيت المقدس» اشاره شده و درباره سير آسمانها بحثى در آن نيست.

از اين آيه چند نكته استفاده مى‌شود و آن اين كه: سير مزبول از خود مسجد الحرام صورت گرفته، و تمام آن در يك شب واقع شده، و هدف اين سفر عجيب «مشاهده آيات عظمت خداوند» بوده است.

ضمناً ظاهر آيه اين است كه جريان مزبور در بيدارى بوده نه در خواب، زيرا مفهوم جمله اسرى بعبده اين است كه خداوند «بنده‌اش» را به چنين مسافرتى برد. بعلاوه شروع آيه با كلمه سبحان كه نشانه اهميت موضوع است نيز مؤيد اين مطلب مى‌باشد، چون خواب ديدن موضوع مهمى نيست كه با اين تعبير ذكر شود.

2- در سوره نجم در آيات 13 تا 18 مى‌فرمايد: