بديهى است روشنى هوا در 24 ساعت در اين نقاط يكنواخت نيست، بلكه هنگامى كه آفتاب بالا مى‌آيد و به اصطلاح روز آنجاست هوا كاملا روشن مى‌شود، و هنگامى كه آفتاب پائين مى‌رود و به نزديكى افق مى‌رسد هوا كمى تاريك و مانند هواى گرگ و ميش بين الطلوعين خودمان مى‌گردد، و روى اين حساب آنها هم براى خود «روز و شبى» دارند ولى نه مانند روز و شب ما.

از بيانات بالا به خوبى روشن شد كه تشخيص وقت دقيق «ظهر» و «نيمه شب» در اين نقاط كاملا ساده است و همه كس مى‌تواند با نصب يك شاخص كوچك (قطعه چوب يا ميله آهنى كه كاملا بر زمين عمود باشد) از كم و زياد شدن سايه آن، ظهر و نيمه شب را تشخيص دهند يعنى هنگامى كه سايه شاخص به حداقل رسيد درست موقع ظهر، و هنگامى كه به حداكثر رسيد نيمه شب است!

لابد خواهيد گفت: فكرمان از نظر تشخيص ظهر و نيمه شب در اين مناطق هنگامى كه روزهاى طولانى وجود دارد كاملا راحت شد، ولى هنگامى كه شبهاى طولانى‌