درون وجود همه انسانهاست، به طورى كه نمى‌توان با نظر حقارت به آن نگريست. مسلماً چيزى كه ما با اين سرعت به سوى آن مى‌رويم عكس‌العمل يك ريشه اساسى است كه در درون ما وجود دارد.

ما به اين گونه حقايق از طريق دلائل مادى ايمان نمى‌آوريم بلكه از طريق الهام و درك درونى است. هميشه الهام به تنهايى عامل مهمى براى درك حقايق محسوب مى‌شود و همانطور كه «برگسون» مى‌گويد:

«هنگامى كه دانشمندان به يك واقعيت علمى كه نيازمند به اثبات است مى‌رسند ناگهان با برقى از الهام، حقيقت را درك مى‌كنند». [1]

و عقيده به زندگى بعد از مرگ از همين الهامات فطرى است.

پيمودن بيراهه‌ها!

با اينكه الهامات فطرى، انسان را در كشف معماى زندگى پس از مرگ كمك مى‌كنند، اگر درست رهبرى نشوند سر از خرافات عجيب و غريب در مى‌آوردند. چگونه در افريقا و مكزيك دلقكها و كاهنها، دختران زيبا را همراه پادشاهان به خاك مى‌سپردند!

تقريباً شش هزار سال پيش دنيا چهره ديگرى داشت كه با امروز بسيار متفاوت بود.

از اين همه ابزارهاى گوناگون فلزى اثرى نبود، و انسان تنها با سنگ و چوب و استخوان و پوست حيوانات سرو كار داشت و چه مشكل است تنها با اين وسايل زندگى كردن.

[1]. روح الدين الاسلامى، صفحه 116.