دومين دليل عقلى‌

فلسفه آفرينش مى‌گويد: عالم پس از مرگ وجود دارد

شناخت فلسفه آفرينش و خلقت انسان به شناخت عالم پس از مرگ كمك مى‌كند.

بالاخره روزى منظومه شمسى خاموش مى‌گردد!

آيا چرخهاى تكامل انسان هم پس از آن همه پيشرفت از كار مى‌افتد؟

آيا اين بيهوده كارى نيست؟! ....

غالباً سؤال مى‌كنند فلسفه آفرينش ما و اين جهان وسيع چيست؟

اگر ما آفريده نمى‌شديم چه مى‌شد؟

باغبان، درخت را براى ميوه مى‌كارد، باغبان عالم هستى ما را براى چه كاشته است؟

ما كه نمى‌فهميم براى چه آمده‌ايم؟ و براى چه هستيم؟ و براى چه خواهيم رفت؟ به همين دليل، احساس بيهودگى و پوسيدگى مى‌كنيم، و اين احساس رنج دهنده هر وقت از كار روزانه فارغ مى‌شويم و لحظه‌اى در فكر فرو مى‌رويم به ما دست مى‌دهد.

مطالعه آثار بعضى از فلاسفه و شعرا نيز نشان مى‌دهد آنها نيز چنين‌