لذا چاره‌اى جز اين نبود كه آستين بالازده، با استفاده از آن منابع غنى و سرشار، كتابى- هر چند فشرده- در اين زمينه آماده سازم، شايد سر آغازى، باشد براى يك حركت وسيع در مورد اين مسأله مهمّ اسلامى و اجتماعى.

اين كار بحمداللّه صورت گرفت و مجموعه حاضر فراهم شد و در بعضى از مراكز مديريّت و فرماندهى، به عنوان كتاب درسى مورد استفاده قرار گرفت.

ولى بعداً فكر كردم براى اينكه نفع آن عام باشد، و همگان بدانند تعليمات اسلام در اين زمينه تا چه حد پربار و سرشار از مسائل حساب شده انسانى و اجتماعى است، بهتر است اين اثر با تنقيح و توضيح بيشترى به صورت يك كتاب در سطح عموم انتشار يابد، و نتيجه‌اش همين است كه اكنون بحمداللَّه در دسترس شماست.

امّا در اينجا ذكر «چند نكته» را «ضرورى» مى‌دانم:

1- آنچه در اين كتاب درباره «مديريّت» و «فرماندهى اسلامى» (بايد توجّه داشت كه فرماندهى نيز نوعى مديريّت در محدوده فعّاليّتهاى نظامى است) آمده است، چون از نخستين آثار در نوع خود مى‌باشد طبعاً نمى‌تواند خالى از نقص باشد؛ به همين دليل، سزاوار است دانشمندان و فضلا در حوزه‌هاى علميّه، و اساتيد محترم دانشكده‌هاى مديريّت، اين مسأله را در چهار چوبه وسيعترى دنبال فرموده تا اين كار به كمال مطلوب رسد.

ضمناً تذكّرات صاحبنظران محترم درباره مطالب اين كتاب نيز مى‌تواند به تكميل آن كمك كند.

2- مهمترين منابعى كه در اين كتاب بعد از «قرآن مجيد» مورد استفاده قرار گرفته «سيره پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم و پيشوايان بزرگ اسلام، و مخصوصاً بخش دوّم «نهج‌البلاغه» (بخش نامه‌ها) است كه مملو است از نكات برجسته پيرامون اين بحث، و نيز از احاديث مختلف اسلامى كه در كتب حديث پراكنده است و ابعاد اين مسأله را تذكّر مى‌دهد بهره‌گيرى شده.