آيا اينها هم سر جنگ دارند؟

بد نيست پيش از آنكه بحث خود را درباره «كسانيكه به معارضه با قرآن برخاستند» تعقيب كنيم به يكى از نقاط ضعف اخلاقى ما كه سرچشمه «گرفتارى‌هاى فراوان اجتماعى» شده به تناسب موضوع مورد بحث اشاره كرده، چند جمله درباره آن گفتگو كنيم.

نميدانم اين گرفتارى تنها در محيط ماست يا در ميان ساير ملل جهان نيز وجود دارد كه اگر كسى تمايل به فساد و انحراف عقيده پيدا كند و هنوز در مراحل مقدماتى باشد او را «هل» بدهند و در ميان دره انحراف قطعى پرتاب نمايند.

آيا اگر كسى در لابلاى حرفهاى خود يك سخن دو پهلو بگويد كه بوى آلودگى به يكى از مفاسد اخلاقى (مثلًا ميخوارگى) يا عدم ايمان به بعضى از مبانى مذهبى بدهد، بايد فوراً يك داستان مفصل و پر آب و تاب از شراب خوارى و مستى و عربده كشى او با شاخ و برگ فراوان درست كرد، و پرونده قطورى از عدم ايمان او به خدا و روز جزا و ساير مقدسات، با تمام منضماتش تنظيم نمائيم و در هر محفل و مجلسى داد سخن را در اين باره بدهيم و عموم‌