اگر حركت كره زمين در درون قشر ضخيم «هوا» مانند حركت هواپيماها در هوا بود اين ناراحتى بزرگ (بالا رفتن درجه حرارت) پيش مى‌آمد.

اما خوشبختانه پستيها و بلنديهاى زمين مخصوصاً كوهها اين مشكل بزرگ را حل كرده‌اند، و مانند دانه‌هاى چرخهاى ساعت پنجه در هوا انداخته و آنرا تدريجاً با خود به حركت درآورده‌اند بطوريكه اين قشر ضخيم هوا مخصوصاً در قسمتهاى مجاور سطح زمين، پا به پاى كره زمين گردش ميكند. [1] اين نيز يك نوع آرامشى است كه به بركت وجود كوهها نصيب بشر مى‌گردد.

3- كوهها وزش بادها را كنترل ميكنند- ميدانيم بر اثر اختلاف درجه حرارت نقاط استوائى و قطبى زمين دائماً بادهائى از قطب به استوا و از استوا به قطب مى‌وزد، اگر سدّ عظيم كوه‌ها اين وزش‌ها را كنترل نمى‌نمودند سطح همه كره زمين- مانند سطح كويرها- دائماً در معرض طوفانهاى ناراحت كننده و كشنده شن بود، و به اين ترتيب انسان هرگز آرامش نداشت و زندگى بر روى كره زمين كار مشكل و طاقت فرسائى بود، ولى كوهها قدرت اين طوفانها را در هم مى‌شكنند و آنها را به صورت ملايم و مفيدى تعديل مى‌كنند.

اين آرامش و جلوگيرى از اضطراب نيز از بركت كوههاست!.

4- اگر كوهها نبودند اين نهرهاى آب جارى و شطهاى عظيم هرگز

[1]. در اين بحث و بحث سابق از كتاب اعجاز قرآن از نظر علوم روز استفاده شده است.