سوره مجادله‌

در فضيلت اين سوره پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

«مَن قَرَأَ سورَةَ المُجادَلَةِ كُتِبَ مِن حِزبِ‌اللّهِ يَومَ‌القِيامَةِ

؛ هركه سوره مجادله را بخواند (و در آن بينديشد و به‌كار بندد) در قيامت در زمره حزب‌اللّه است». [1]

و در حديثى امام صادق فرمود:

«مَن قَرَأَ سورَةَ الحَدِيدِ وَالمُجادَلَةِ في صَلاةٍ فَريضَةٍ أدمَنَهُما لَم يُعَذّبهُ‌اللّهُ حَتّى‌ يَمُوتُ أبَداً وَلا يَرى‌ في نَفسِهِ وَلا في أهلِهِ سوءاً أبَداً وَلا خَصاصَةً في بَدَنِهِ‌

؛ هركه سوره حديد و مجادله را در نمازهاى فريضه بخواند و آن را ادامه دهد، خداوند هرگز او را در زندگى عذاب نمى‌كند و در خود و خانواده‌اش هرگز بدى نمى‌بيند و نيز گرفتار فقر و بدحالى نمى‌شود». [2]

تناسب محتواى اين سوره‌ها با پاداش‌هاى مزبور روشن است و اين خود نشان مى‌دهد كه هدف از تلاوت، عمل كردن به محتواى آن در زندگى است، نه تلاوتى خالى از انديشه و عمل.

[1]. مستدرك الوسائل، ج 4، ص 356

[2]. بحارالانوار، ج 89، ص 307