مسأله 506- اگر مالى را كه عاريه كرده از بين برود يا معيوب شود: اگر در نگهدارى از آن كوتاهى، و يا در استفاده آن زياده‌روى نكرده است، ضامن نيست. ولى اگر در نگهدارى آن كوتاهى كرده و يا در استفاده از آن زياده‌روى كرده باشد، بايد خسارت آن را بپردازد.

مسأله 507- اگر قبلًا شرط كرده باشند كه هرگونه خسارت بر آن مال وارد شود عاريه‌كننده ضامن است، بايد خسارت را در هر حال بپردازد.

احكام امانتدارى‌

مسأله 508- كسى كه توانايى ندارد از امانت نگهدارى كند، نبايد چيزى را به امانت قبول كند.

مسأله 509- كسى كه چيزى را امانت مى‌گذارد، هروقت بخواهد مى‌تواند آن را پس بگيرد و كسى كه امانت را قبول مى‌كند، هر وقت بخواهد مى‌تواند آن را به صاحبش برگرداند (به شرط اين كه امانت به خطر نيفتد).

مسأله 510- كسى كه امانت را قبول مى‌كند، اگر براى آن، جاى مناسبى ندارد، بايد جاى مناسبى تهيّه كند؛ مثلًا اگر امانت، پول است و در خانه نمى‌تواند نگهدارى كند، به بانك بسپارد.

مسأله 511- امانتدار بايد طورى از امانت نگهدارى كند، كه مردم نگويند در امانت خيانت و يا در نگهدارى آن كوتاهى كرده است.

مسأله 512- اگر امانت مردم از بين برود دو حالت دارد:

الف) اگر امانتدار در نگهدارى آن كوتاهى كرده باشد، بايد عوض آن را