آنرا بداخل
رگهاى مخصوصى كه ارتباطى ميان قلب و ريه ها محسوب ميشوند بطرف ريه ها ميراند.
ريه ها كه در
انتظار اين ميهمان تازه دقيقه شمارى ميكنند، بمحض اطلاع از ورود آن شروع بفعاليت
مينمايند، خون كثيف مزبور بوسيله «مويرگها» (همان رگهاى فوق العاده ظريف و باريكى
كه اگر چه اسمشان مويرگ است ولى بمراتب از مو باريكتر و نازكترند) روى ديواره هاى
وسيع ريه گسترده ميشوند ريه ها با يك حركت باز ميشوند و تمام حفره هاى آنها مملو
از هوا ميشود و باين ترتيب اكسيژن هوا در مجاورت خون قرار گرفته و جز جدار فوق
العاده نازك مويرگها حجاب و پرده اى در ميان اين دو دوست صميمى
نيست.
اكسيژن هوا
موقع را غنيمت شمرده از جدار رقيق مزبور عبور ميكند و وارد خون ميشود و گاز
فراركربن هم از آن متصاعد شده بجاى اكسيژن مى نشيند، و هنگاميكه ريه ها بسته شدند
اين گاز قتال با اردنگى همراه ذرات باقيمانده هوا به بيرون فرستاده ميشود.