ميتوانند به عنوان نمونه محبت مادر را مورد توجه قرار دهيد. اين امر فطرى است؛ در همه جا و در تمام دروان زندگى جهان مادر به فرزند علاقه دارد، حتى آن دختر كوچولو هم فرزند خيالى و مصنوعى بنام عروسك براى خود مى سازد و مانند يك مادر به آن مهر مى ورزد، ودر صورت از بين رفتن آن براى آن مى گريد.

ممكن است موقتاً رسم فرزندكشى روى علل موهومى مانند زمان جاهليت عرب در نقطه اى رائج گردد ولى مسلماً ناپايدار بوده و بزودى فطرت و عواطف پدر و مادر خود را آشكار مى سازد.

خداشناسى از قديم ترين ايام تاكنون‌

عقب گردى كنيم و نگاهى به صفحات تاريخ بشر بيندازيم، از تمام ورقهاى آن اين حقيقت بدست مى آيد كه بشر در تمام ادوار گذشته اعتقاد به يك نقطه مرموز و حقيقت مقتدر و بزرگ داشته، اما بميزان رشد فكرى خود اين حقيقت را گاهى در قالب بت پرستى، و زمانى ماه پرستى، و يا خورشيد پرستى و آتش پرستى و سرانجام بصورت پرستش معبودى بزرگ و