همانگونه كه گذشت «اصحاب الايكة» در عصر حضرت شعيب عليه السلام مىزيستهاند
و آن حضرت پيامبرشان بوده است. امّا سؤال اين است كه: آيا «اصحاب الايكة» همان «اصحاب
مدين» هستند، يا جمعيّت و گروه ديگرى بودهاند؟
هر چند پيامبر هر دو واحد، و سرزمينشان نيز واحد بود، ولى از آياتى كه چگونگى
عذاب و هلاكت آنها را بيان مىكند استفاده مىشود كه آنها دو گروه بودهاند. از
آيات عذاب اصحاب مدين استفاده مىشود كه آنها به وسيله صيحه آسمانى و موج انفجار
در خانههايشان هلاك شدهاند، ولى از آيات مربوط به اصحاب الايكه استفاده مىشود
كه آنها به وسيله صاعقه و در خارج از منازلشان، در بيان از بين رفتهاند بنابراين،
دو گروه بودهاند.
شرح و تفسير آيات اصحاب الايكة
آيات 176 تا 190 سوره شعرا به شرح حال اصحاب الايكه پرداخته است.
اين آيات را به چهار بخش مىتوان تقسيم كرد.
بخش اوّل مشكل اساسى اصحاب الايكة را به صورت اجمالى مطرح نموده است.
بخش دوم سخنان حضرت شعيب عليه السلام را خطاب به آنان آورده است.
بخش سوم پاسخ آنان در برابر حضرت شعيب را مطرح نموده و بالاخره بخش چهارم به
چگونگى عذاب آنها پرداخته است.
بخش اوّل: اين بخش شامل يك آيه، يعنى آيه 176 سوره شعراست، كه خداوند تبارك و
تعالى مىفرمايد: « «كَذَّبَ أَصْحَابُ
الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ»؛ اصحاب