يُخْسِرُونَ* أَلَا يَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُمْ مَّبْعُوثُونَ* لِيَوْمٍ عَظِيمٍ* يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ»؛ واى بر كم فروشان! آنان كه وقتى براى خود چيزى از مردم با پيمانه مى‌گيرند، (حق خود را) به‌طور كامل دريافت مى‌دارند، ولى هنگامى كه براى ديگران پيمانه يا وزن مى‌كنند، كم مى‌گذارند، آيا گمان نمى‌كنند كه برانگيخته مى‌شوند، در روزى بزرگ؟! روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مى‌ايستند».

«وَيْلٌ» در اين‌جا به معناى «شرّ»، يا «غم و اندوه»، يا «هلاكت»، يا «عذاب دردناك»، و يا «وادى سخت و سوزانى در دوزخ» است، و معمولًا اين واژه به هنگام نفرين و بيان زشتى چيزى به كار مى‌رود. قابل توجّه اين كه در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است: خداوند «ويل» را درباره هيچ كس در قرآن قرار نداده، مگر اين كه او را كافر نام نهاده، همان گونه كه مى‌فرمايد: « «فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ»؛ واى به حال كسانى كه كافر شدند از حضور روز بزرگ رستاخيز» [1] [2] از اين روايت استفاده مى‌شود كه: كم فروشى بوى كفر مى‌دهد. [3] اين مطلب از آيات بعدى نيز استفاده مى‌شود، «أَلَا يَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُمْ مَّبْعُوثُونَ»، بنابراين، كسانى كه قيامت را باور كرده‌اند، كم فروشى نمى‌كنند و آنها كه كم فروشى مى‌كنند ايمان ندارند و قيامت را باور نكرده‌اند.

كم فروشى اختصاص به معامله و تجارت ندارد!

هرچند آيات مورد بحث در مورد كم فروشى در تجارت و مسائل مالى سخن مى‌گويد، ولى اين گناه بزرگ اختصاص به مسائل اقتصادى ندارد، بلكه هركس‌

[1]. سوره مريم، آيه 37.

[2]. اصول كافى، مطابق نقل نور الثقلين، ج 5، ص 527.

[3]. تفسير نمونه، ج 26، ص 255.