3. كنار حوض كوثر كه شما را از آب كوثر سيراب مىكنم.
4. به هنگام تقسيم بهشت و جهنّم، زيرا بهشت و جهنم را باذن الله من تقسيم
مىكنم؛ دوزخيان را به دوزخ مىفرستم و بهشتيان را به بهشت رهنمون خواهم شد».
مطالب ديگرى نيز بين آن حضرت و حارث هَمْدانى رد و بدل شد كه حارث در پايان
اين ملاقات و گفتگو بسيار خوشحال بود و در حالى كه عبايش به روى زمين كشيده مىشد
از جايش بلند شد و اين جمله را با خود تكرار مىكرد: «پس از اين بشارت مولايم، چه
ترسى از مرگ دارم!». [1]
بايد همانند حارث ارتباط خود را با اهلبيت پيامبر عليهم السلام حفظ كنيم، كه
اين ارتباط براى دنيا و مواقف مختلف جهان آخرت، براى ما سودمند و گره گشا خواهد
بود.
تقاضاى بهشت
از موسى بن بكر نقل شده كه: خدمت امام صادق عليه السلام بوديم. مردى كه در آن
مجلس حضور داشت گفت:
«اسأل اللّه الجنّة
؛ از خدا مىخواهم مرا بهشتى كند».
امام صادق عليه السلام فرمود: «شما (شيعيان) هم اكنون در بهشت هستيد! از خدا
بخواهيد كه از بهشت بيرونتان نكند»، آن مرد با تعجب پرسيد: «فدايت شوم، چگونه ما
در اين دنيا در بهشتيم؟!» امام عليه السلام فرمود: «مگر شما امامت ما را قبول
نداريد؟» همه حضّار مجلس گفتند: «بله، قبول داريم»، امام عليه السلام فرمود:
«همين، سرچشمه بهشت است». [2]