2- براى پرورش كادر ماهر و تربيت افراد مختصص در هر رشته از علوم و صنايع در چنين جامعه گسترده‌اى نياز به يك سازمان فرهنگى قوى است كه از دوره ابتدائى تا عاليترين دوره دانشگاهى را با برنامه ريزى دقيق زير نظر گرفته و نيازهاى جامعه را در ارتباط با اين امور برطرف سازد.

و اين همان چيزى است كه نام آن‌ وزارت آموزش و پرورش و علوم عالى» مى‌گذاريم.

آيا احتياج به چنين تشكيلات وسيعى ارتباط با جامعه سرمايه دارى دارد كه با از ميان رفتنش از ميان برود؟

3- بيمارى در هر سن و سال براى انسان ممكن است و نياز به امور بهداشتى و پيشگيريهاى لازم ربطى به سرمايه دارى و كمونيسم ندارد، در هر حال بايد سازمان و تشكيلاتى براى بهداشت، درمان، و توليد دارو و همراه با بيمارستانهاى مجهز وجود داشته باشد و اين همان‌ «وزارت بهدارى و بهزيستى» را تشكيل مى‌دهد.

4- در تمام جوامع نياز به مسكن است و هر انسانى در هر نظام و پيرو هر مكتى باشد احتياج به مسكن دارد آيا طرح پيشرفته مسكن جز با تشكيلات منظمى بنام‌ «وزارت مسكن» ا هر نام ديگر امكان‌پذير است؟

5- براى توجيه افراد نسبت به اخبار و حوادثى كه بهر حال در سرنوشتشان تأثير دارد وسائل پيشرفته ارتباط جمعى لازم است، چه جامعه سرمايه دارى باشد يا كمونيستى. اداره چنين شبكه‌هاى وسيعى با تهيه برنامه‌هاى لازم، از طريق سازمانى بنام‌ «وزارت ارشاد ملى» يا نامهاى مشابه آن امكان‌پذير است.

6- براى برقرار نظام در جامعه، در شهر و روستا، و براى تنظيم ترافيك و هدايت وسائل نقليه و مانند آن نيز سازمانهاى ديگرى لازم است.

7- از همه مهمتر براى تصميم‌گيرى درباره برنامه‌هاى سازنده در كل اجتماع اعم از كشاورزى و صنعتى و فرهنگى و ... نياز به يك كادر وسيع و مجهز رهبرى است كه با شور و بررسى كل جامعه را به هدفهايش- هر چه باشد- رهبرى كنند.

نظامات و آئين نامه‌ها و مقررات و قوانين را وضع و اجرا كنند مگر دولت چيزى جز اينها است؟

و اگر هم نام دولت بر اين سازمانها نگذاريم، و وزارتخانه‌ها را وزارتخانه نناميم خودمان را فريب داده‌ايم، و با الفاظ بازى كرده‌ايم، و از قبيل داستان: خودش را ببار و اسمش را نياز خواهد بود.

از مجموع اين بحث چنين نتيجه مى‌گيريم كه محو دولت از هيچ جامعه و نظامى امكان‌پذير نيست، و چنين ادعائى نظير همان روياهائى است كه كمونيستها براى بهشت كمونيستى در اين جهان ديده‌اند.