رسول خدا صلى الله عليه و آله به قدرى محبوب خداست كه خداوند همراه فرشتگان پيوسته بر او درود مى‌فرستند: « «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً»؛ خداوند و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‌فرستند، اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، بر او درود فرستيد و سلام گوئيد و تسليم فرمانش باشيد». [1]

همچنين در صورتى كه آن حضرت براى گنه كاران استغفار كند، خداوند از آنان مى‌گذرد: «وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَّحِيماً». [2]

بنابراين، توسّل به چنين شخصيتى و واسطه قرار دادن آن حضرت به نزد خداوند- با اين محبوبيت و عظمتى كه نزد خدا دارد- امرى پسنديده و مورد ستايش و رغبت است و چون همه اين امور به خدا باز مى‌گردد، تأكيد بر توحيد است.

امامان اهل بيت آن حضرت نيز در پرتو بندگى خدا و انتساب به رسول خدا صلى الله عليه و آله محبوب الهى اند و توسّل به آنان نيز در استجابت دعا، رفع مشكلات و برآوردن حاجات- به اذن‌اللَّه و فرمان خدا- بسيار مؤثّر است.

هشتم: توسّل عين توحيد است نه شرك‌

با توجّه به آنچه كه گفته شد، توسّل به رسول خدا صلى الله عليه و آله و اهل‌بيت‌

[1]. احزاب، آيه 56

[2]. نساء، آيه 64