نام کتاب : توسل: توحيد يا شرك؟ نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 19
خدا بخواه تا
مرا شفا دهد
(ادع اللَّه
أن يعافينى)
. حضرت فرمود:
«إن شئتَ دعوتُ، و إن شئتَ صبرتَ فهو خير لك؛
اگر بخواهى
برايت دعا مىكنم واگر صبر كنى براى تو بهتر است».
مرد گفت:
مىخواهم برايم دعا كنى.
رسول خدا صلى
الله عليه و آله به او دستور داد وضوى كامل و خوبى بگيرد و آنگاه اين دعا را
بخواند:
«أللّهم إنّى أسألك وأتوجّه إليك بنبيّك محمّد
نبىّ الرّحمة؛ يا محمّد! إنّى توجّهت بك إلى ربّي في حاجتي هذه لتقضى لي، أللّهم
فشفّعه فىّ؛
خدايا! من تو
را مىخوانم و به واسطه پيامبرت محمد كه پيامبر رحمت است به سوى تو توجّه مىكنم.
اى محمّد! من به واسطه تو به پروردگارم براى برآوردن حاجتم توجّه نمودم تا حاجتم
برآورده شود، پس خداوندا او را شفيع من (براى برآوردن حاجتم) قرار ده!».
[1]
حاكم
نيشابورى نيز، پس از نقل اين حديث، تصريح مىكند اين حديث برابر شرايط بخارى و
مسلم حديث صحيحى است، هر چند آنها، اين حديث را نقل نكردهاند
[2] و مطابق نقل مسند احمد آن مرد دستور پيامبر را انجام داد و شفا
يافت. [3]
[1]. سنن ترمذى، ج 5، ص 229، ح 3649 (ترمذى پس
از نقل حديث مىگويد: هذا حديث حسن صحيح)؛ سنن ابن ماجه، ج 1، ص 441، ح 1385
(مطابق نقل ابن ماجه، پيامبر به او فرمود: وضو بگيرد و سپس دو ركعت نماز بخواند و
آنگاه اين دعا را بخواند. ابن ماجه نيز از ابواسحاق نقل مىكند: هذا حديث صحيح)