پروردگارشان،
درخواست آنها را پذيرفت؛ و فرمود: من عمل هيچ كسى از شما را، زن باشد يا مرد، ضايع
نخواهم كرد؛ شما از جنس يكديگر و پيرو يك آيين). لذا كسانى كه در راه خدا هجرت
كردند، و از خانههاى خود بيرون رانده شدند و در راه من آزار ديدند، و جنگ كردند و
كشته شدند، به يقين گناهانشان را مىبخشم؛ و آنها را در باغهاى بهشتى، كه از پاى
درختانش نهرها جارى است، وارد مىكنم. اين پاداشى است از طرف خداوند؛ و بهترين
پاداشها نزد خدا است. (195)
آمد و شد
پيروزمندانه كافران در شهرها، تو را نفريبد! (196)
اين متاع ناچيزى
است؛ و سپس جايگاهشان دوزخ است، و چه بدجايگاهى است! (197)
ولى كسانى كه
ايمان دارند، و از نافرمانى پرودگارشان مىپرهيزند، براى آنها باغهايى بهشتى است،
كه از پاى درختانش نهرها جارى است؛ جاودانه در آن خواهند بود. اين، نخستين پذيرايى
است كه از سوى خداوند به آنها مىرسد؛ و آنچه در نزد خداست، براى نيكان بهتر است!
(198)
و از اهل
كتاب، كسانى هستند كه به خدا، و آنچه بر شما نازل شده، و آنچه بر خودشان نازل
گرديده، ايمان دارند؛ در برابر فرمان خدا خاضعند؛ و آيات خدا را به بهاى ناچيزى
نمىفروشند. پاداش آنها، نزد پروردگارشان است. خداوند، سريعالحساب است. تمام
اعمال نيك آنها را بسرعت حساب مىكند، و پاداش مىدهد. (199)
اى كسانى كه
ايمان آوردهايد! در برابر مشكلات و هوسها، استقامت كنيد؛ و در برابر دشمنان،
پايدار باشيد و از مرزهاى خود، مراقبت كنيد و از مخالفت فرمان خدابپرهيزيد، شايد
رستگار شويد! (200)