سوره شمس 91

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

به خورشيد و گسترش نور آن در صبحگاهان سوگند، (1)

و به ماه هنگامى كه از پى آن در آيد، (2)

و به روز هنگامى كه خورشيد را آشكار سازد، (3)

و به شب آن هنگام كه آن را بپوشاند، (4)

و سوگند به آسمان و كسى كه آن را بنا كرده، (5)

و به زمين و كسى كه آن را گسترانيده، (6)

و سوگند به روح آدمى و آن كس كه آن را آفريده و موزون ساخته، (7)

سپس فجور و تقوايش [شر و خيرش‌] را به او الهام كرده است، (8)

كه هر كس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده؛ (9)

و آن كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است! (10)

قوم «ثمود» بر اثر طغيانشان، پيامبر خود را تكذيب كردند، (11)

آنگاه كه شقى‌ترين آنها به پاخاست؛ (12)

و پيامبر خدا صالح به آنان گفت: «ناقه و معجزه خداوند را با آبشخورش واگذاريد و مزاحم آن نشويد).» (13)

ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند و به هلاكت رساندند)؛ از اين رو پروردگارشان آنها و سرزمينشان را بخاطر گناهشان درهم كوبيد و با خاك يكسان كرد. (14)

و او هرگز از فرجام مجازات ستمگران، باك ندارد. (15)

سوره ليل 92

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

سوگند به شب در آن هنگام كه جهان را بپوشاند، (1)

و سوگند به روز هنگامى كه جلوه‌گر شود، (2)

و سوگند به آن كس كه جنس مذكّر و مونث را آفريد، (3)

كه سعى و تلاش شما گوناگون است: (4)

امّا آن كس كه در راه خدا انفاق كند و پرهيزگارى پيش گيرد، (5)

و جزاى نيك الهى را تصديق كند، (6)

ما او را در مسير آسانى قرار مى‌دهيم. (7)

امّا كسى كه بخل ورزد و از اين راه بى‌نيازى طلبد، (8)

و پاداش نيك را انكار كند، (9)

او را در مسير دشوارى قرار مى‌دهيم؛ (10)

و در آن هنگام كه در جهنم سقوط مى‌كند، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت. (11)

به يقين هدايت كردن بر ماست، (12)

و آخرت و دنيا نيز تنها از آن ماست، (13)

و من شما را از آتشى كه زبانه مى‌كشد بيم مى‌دهم، (14)