سوره ممتحنه 60

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگيريد! شما نسبت به آنان اظهار محبّت مى‌كنيد، در حالى كه آنها به آنچه از حق براى شما آمده كافر شده‌اند و پيامبر خدا و شما را بخاطر ايمان به خداوندى كه پروردگار همه شماست از شهر و ديارتان بيرون مى‌رانند؛ و اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خشنوديم هجرت كرده‌ايد؛ پيوند دوستى با آنان برقرار نسازيد. شما مخفيانه با آنها رابطه دوستى برقرار مى‌كنيد در حالى كه من به آنچه پنهان يا آشكار مى‌سازيد از همه داناترم. و هر كس از شما چنين كند، از راه راست گمراه شده است. (1)

اگر آنها بر شما دست يابند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدى نسبت به شما مى‌گشايند، و دوست دارند كافر شويد. (2)

هرگز خويشاوندان و فرزندانتان روز قيامت سودى به حالتان نخواهند داشت؛ خداوند ميان شما جدايى مى‌افكند؛ و او به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست. (3)

براى شما سرمشق نيكويى در زندگى ابراهيم و كسانى كه با او بودند وجود داشت، در آن هنگامى كه به قوم مشرك خود گفتند: «ما از شما و آنچه غير از خدا مى‌پرستيد بيزاريم؛ ما نسبت به شما كافريم؛ و ميان ما و شما دشمنى و كينه آشكار شده است؛ تا آن زمان كه به خداى يگانه ايمان بياوريد. جز آن سخن ابراهيم كه به پدرش [سرپرستش كه در آن زمان عمويش آزر بود] گفت و وعده داد كه براى تو آمرزش طلب مى‌كنم، و در عين حال در برابر خداوند براى تو مالك چيزى نيستم و اختيارى ندارم). پروردگارا! ما بر تو توكّل كرديم و به سوى تو بازگشتيم، و بازگشت همه بسوى توست. (4)

پروردگارا! ما را وسيله آزمايش كافران قرار مده، و ما را ببخش، اى پروردگار ما كه تو توانا و حكيمى.» (5)