خداوند سخن آن زن را كه درباره همسرش با تو گفتگو مىكرد و به خداوند شكايت
مىنمود شنيد و تقاضاى او را اجابت كرد)؛ خداوند گفتگوى شما را با هم و اصرار آن
زن را درباره حل مشكلش) مىشنيد؛ به يقين خداوند شنوا و بيناست. (1)
كسانى كه از شما نسبت به زنانشان «ظهار» مىكنند و مىگويند: «تو نسبت به من
به منزله مادرم هستى»)، آنان هرگز مادرانشان نيستند؛ مادرانشان تنهاكسانىاند كه
آنها را به دنيا آوردهاند. آنها سخنى ناپسند و باطل مىگويند؛ و به يقين خداوند
بخشنده و آمرزنده است. (2)
و كسانى كه نسبت به زنان خود «ظهار» مىكنند، سپس از گفته خود باز مىگردند،
بايد پيش از آميزش جنسى با يكديگر، بردهاى را آزاد كنند؛ اين چيزى است كه به آن
اندرز داده مىشويد؛ و خداوند به آنچه انجام مىدهيد آگاه است. (3)
و كسى كه توانايى آزاد كردن بردهاى نداشته باشد، دو ماه پياپى قبل از آميزش
با يكديگر، روزه بگيرد؛ و كسى كه اين را هم نتواند، شصت مسكين را اطعام كند؛ اين
براى آن است كه به خدا و پيامبرش ايمان بياوريد؛ اينها مرزهاى الهى است؛ و براى
كافران، عذاب دردناكى است! (4)
كسانى كه با خدا و پيامبرش دشمنى مىكنند خوار شدند آن گونه كه پيشينيان خوار
شدند؛ ما آيات روشنى نازل كرديم، و براى كافران عذاب خواركنندهاى است، (5)
در آن روز كه خداوند همه آنها را برمىانگيزدو از اعمالى كه انجام دادند باخبر
مىسازد، اعمالى كه خداوند حساب آن را نگه داشته و آنها فراموشش كردند؛ و خداوند
بر هر چيز شاهد و ناظر است. (6)