به يقين كسانى كه با تو بيعت مى‌كنند در حقيقت تنها با خدا بيعت مى‌نمايند، و دست خدا بالاى دست آنهاست؛ پس هر كس پيمان‌شكنى كند، تنها به‌زيان خود پيمان مى‌شكند؛ و آن كس كه نسبت به عهدى كه با خدا بسته وفا كند، بزودى پاداش عظيمى به او خواهد داد. (10)

بزودى تخلف‌كنندگان از اعراب باديه‌نشين عذرتراشى كرده مى‌گويند: « (حفظ اموال و خانواده‌هايمان، ما را به خود مشغول داشت و نتوانستيم در سفر حديبيّه تو را همراهى كنيم)، براى ما طلب آمرزش كن.» آنها به زبان خود چيزى مى‌گويند كه در دل ندارند. بگو: «هرگاه خدا زيانى براى شما بخواهد، چه كسى مى‌تواند در برابر او از شما دفاع كند؛ و يا اگرنفعى اراده كند مانع گردد)؟! و خداوند آنچه كه انجام مى‌دهيد آگاه است.» (11)

ولى شما گمان كرديد پيامبر و مؤمنان هرگز نزد خانواده‌هاى خود باز نخواهند گشت؛ و اين پندار غلط در دلهاى شما زينت يافته بود و گمان بد كرديد؛ و سرانجام گروهى بوديد كه در دام شيطان افتاديد و هلاك شديد. (12)

آن كس كه به خدا و پيامبرش ايمان نياورده سرنوشتش دوزخ است)، چرا كه ما براى كافران آتشى سوزان آماده كرده‌ايم! (13)

مالكيّت و حاكميّت آسمانها و زمين از آنِ خداست؛ هركس را بخواهد و شايسته بداند مى‌بخشد، و هر كس را بخواهد مجازات مى‌كند؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است. (14)

هنگامى كه شما براى به دست آوردن غنايمى حركت كنيد، متخلّفان حديبيّه مى‌گويند: «بگذاريد ما هم در پى شما بياييم، آنها مى‌خواهند كلام خدا را دگرگون سازند»؛ بگو: «هرگز به دنبال ما نياييد؛ اين‌گونه خداوند از قبل گفته است.» آنها بزودى مى‌گويند: «شما نسبت به ما حسد مى‌ورزيد.» ولى آنها جز اندكى نمى‌فهمند. (15)