اميد است پروردگارتان بر شما رحمت آورد. و اگر برگرديد، ما هم باز مىگرديم؛ و
جهنم را براى كافران، زندان سختى قرار داديم. (8)
اين قرآن، به راهى كه استوارترين راههاست، هدايت مىكند؛ و به مؤمنانى كه
كارهاى شايسته انجام مىدهند، بشارت مىدهد كه براى آنهاپاداش بزرگى است. (9)
و اينكه آنها كه به سراى ديگر ايمان نمىآورند، عذاب دردناكى براى آنان آماده
ساختهايم. (10)
انسان بر اثر شتابزدگى)، بديها را طلب مىكند آن گونه كه نيكيها را مىطلبد؛ و
انسان، هميشه عجول بوده است.! (11)
ما شب و روز را دو نشانه عظمت و رحمت خود قرار داديم؛ سپس نشانه شب را محو
كرده، و نشانه روز را روشنىبخش ساختيم تا در پرتو آن، فضل پروردگارتان را بطلبيد
و به تلاش براى زندگى برخيزيد)، و عدد سالها و حساب را بدانيد؛ و هر چيزى را بطور
مشخص و آشكار، بيان كرديم. (12)
و هر انسانى، اعمالش را بر گردنش آويختهايم؛ و روز قيامت، نامه اعمالش را
براى او بيرون مىآوريم كه آن را در برابر خود، گشوده مىبيند. (13)
و به او مىگوييم: نامه اعمال خود را بخوان، كافى استكه امروز، خود حسابرس
خويش باشى! (14)
هر كس هدايت شود، به نفع خود هدايت مىيابد؛ و آن كس كه گمراه گردد، به زيان
خود گمراه مىشود؛ و هيچ گنهكارى بار گناه ديگرى را به دوش نمىكشد؛ و ما هرگز
قومى را مجازات نخواهيم كرد، مگر آنكه پيامبرى مبعوث كنيم. تا وظايفشان را بيان
كند). (15)
و هنگامى كه بخواهيم شهر و ديارى را هلاك كنيم، نخست اوامر خود را براى
«مترفين» [ثروتمندان مست ثروت] آن جا، بيان مىداريم، سپس هنگامى كه به مخالفت
برخاستند و استحقاق مجازات يافتند، آنها را به شدّت در هم مىكوبيم. (16)
چه بسيار اقوامى را كه بعد از نوح، مىزيستند طبق همين سنت هلاك كرديم. و كافى
است كه پروردگارت نسبت به گناهان بندگانش آگاه، و بيناست. (17)