اين كتابى است كه بر تو نازل شده- پس نبايد از ناحيه ابلاغ آن، ناراحتى در
سينه داشته باشى.- تا به وسيله آن، مردم را از عواقب اعمال بد بيم دهى؛ و تذكّرى
است براى مؤمنان. (2)
از چيزى كه از جانب پروردگارتان بر شما نازل شده، پيروى كنيد. و از اوليا و
معبودهاى ديگر جز او، پيروى نكنيد. هر چند كمتر متذكّر مىشويد. (3)
چه بسيار شهرها و آباديها كه آنها را بر اثر گناه فراوانشان هلاك كرديم؛ و
عذاب ما شب هنگام، يا در روز هنگامى كه استراحت كرده بودند، به سراغشان آمد. (4)
و در آن موقع كه عذاب ما به سراغ آنها آمد، سخنى نداشتند جز اينكه گفتند: «ما
ستمكار بوديم.» ولى اين اعتراف به گناه؛ ديگر دير شده بود. (5)
به يقين، هم از كسانى كه پيامبران به سوى آنها فرستاده شدند سؤال خواهيم كرد؛
و (هم از پيامبران سؤال مىكنيم. (6)
و مسلّماً اعمالشان را با علم خود براى آنان شرح خواهيم داد؛ و ما هرگز غايب
نبوديم بلكه همه جا ناظر اعمال بندگان هستيم). (7)
وزن كردن اعمال، و سنجش ارزش آنها در آن روز، حق است. كسانى كه كفّه هاى عملِ
آنها سنگين است، تنها آنان رستگارند. (8)
و كسانى كه كفّههاى عملِ آنها سبك است، افرادى هستند كه سرمايه وجود خود را،
به سبب ظلم و ستمى كه نسبت به آيات ما روا مىداشتند، از دست دادهاند. (9)
ما تسلّط بر زمين را براى شما قرار داديم؛ و انواع وسايل زندگى را براى شما
فراهم ساختيم؛ هر چند كمتر شكرگزارى مىكنيد. (10)
ما شما را آفريديم؛ سپس صورتبندى كرديم؛ بعد به فرشتگان گفتيم: «براى آدم
سجده وخضوع كنيد.» آنها همه سجده كردند؛ جز ابليس كه از سجدهكنندگان نبود. (11)