1- مىخواهند خدا و مؤمنان را فريب دهند (ولى) جز خودشان را فريب نمىدهند
(اما) نمىفهمند- در دلهاى آنها يك نوع بيمارى است، خداوند بر بيمارى آنها
مىافزايد و عذاب دردناك به خاطر دروغهايى كه مىگويند در انتظار آنهاست.
2- آنها (منافقان) همانند كسى هستند كه آتشى افروخته (تا در بيابان تاريك راه
خود را پيدا كند) ولى هنگامى كه آتش اطراف خود را روشن ساخت خداوند (طوفانى
مىفرستد و) آن را خاموش مىكند و در تاريكى وحشتناكى كه چشم كار نمىكند آنها را
رها مىسازد- آنها كر و گنگ و كورند، بنابراين از راه خطا باز نمىگردند.
3- (به خاطر بياور) هنگامى را كه منافقان و آنها كه در دلهايشان بيمارى است
مىگفتند: اين گروه (مسلمانان) را دينشان مغرور ساخته، و هركس بر خدا توكّل كند
(پيروز مىگردد) خداوند عزيز و حكيم است.
4- (به خاطر بياوريد) زمانى را كه منافقان و آنها كه در دلهايشان بيمارى است
مىگفتند: خدا و پيامبرش جز وعدههاى دروغين به ما ندادهاند!