اشاره‌

اكنون كه امكان شناخت و وصول به معرفت اجمالًا ثابت شد، بايد به دنبال طرق شناخت، يا به تعبير ديگر منابعى كه مى‌تواند ما را از واقعيت‌هاى موجود اين جهان با خبر سازد برويم، و براى تبديل «واقعيت» به «حقيقت» از اين معلمان بهره‌گيرى كامل كنيم، چرا كه هريك از طرق و منابع معرفت معلمى است كه قسمتى از پرده‌ها را از روى رازهاى جهان هستى بر مى‌دارد.

قبل از هر چيز بايد ببينيم قرآن در اين زمينه چه مى‌گويد، چرا كه محور اصلى بحث ما همان تفسير موضوعى و تحقيق روى تعليمات قرآن است.

با يك بررسى دقيق روى آيات مختلف قرآن مجيد كه در سراسر اين كتاب آسمانى پخش است به اين واقعيت مى‌رسيم كه طرق و منابع معرفت از نظر قرآن در شش چيز خلاصه مى‌شود:

1- احساس و تجربه (يا طبيعت)

2- عقل و تحليل‌هاى منطقى‌

3- تاريخ مدوّن و غير مدوّن‌

4- فطرت و وجدان‌

5- وحى و پيام الهى‌

6- كشف و شهود