كرده و به جاى پرستش آفريدگار دانا و تواناى جهان، يكى از مخلوقات او را پرستش مى‌كنند. [1] ب: ستاره شعرى يكى از ستارگان درخشان آسمان است كه در اصطلاح دانشمندان نجومى به آن «آلفا» و يا پادشاه ستارگان مى‌گويند؛ اين ستاره عجيب‌الخلقه داراى شگفتيهايى است كه به برخى از آنها اشاره مى‌نماييم:

1- مطابق تحقيقاتى كه در رصدخانه پاريس به عمل آمده است، شدّت حرارت در سطح شعرى 120000 درجه سانتى‌گراد و در سطح ستاره مصاحبش 8000 درجه است، در صورتى كه شدّت حرارت در سطح كره خورشيد كه سيّارات منظومه شمسى را روشن مى‌كند و حيات مى‌بخشد 6500 درجه مى‌باشد اين خود يكى از مطالبى است كه عظمت «شعرى» را مى‌رساند.

2- جرم مخصوص اين ستاره قريب پنجاه هزار مرتبه سنگين‌تر از آب است، در صورتى كه ميان سيّارات منظومه شمسى ما «عطارد» كه از همه متكاثف‌تر است، جرم مخصوص آن شش برابر آب مى‌باشد. با اين توصيف و خصوصيّت بايد توجّه نمود كه اين ستاره عجيب‌الخلقه از چه عنصرى تشكيل يافته است.

3- ستاره شعرى در زير ذوزنقه زيبايى كه در وسط آن سه ستاره تقريباً در امتداد يك خط مستقيم ديده مى‌شوند، واقع شده است؛ ذوزنقه مزبور كه از زيباترين قسمتهاى آسمان و از ثوابت و دو ستاره پر نور در دو گوشه آن فروزان است، موسوم به صورت جبّار يا جوزاست.

4- شعرى درخشانترين ثوابت آسمان است، موقع ظهور شعرى در اين قرن فصل زمستان است؛ ليكن در عصر منجّمين قديم مصر كه قريب هفت هزار سال قبل مى‌زيستند ظهور اين كوكب در آسمان با آغاز تابستان مقارن بوده است.

5- ضمناً طبق مطالب فوق و تحقيقات امروز ستاره «شِعرى» كره بسيار

[1]. مجمع البيان، جلد 5، صفحه 183.