صميمى خود در حلّ گرفتاريها بهره‌بردارى نمايد، بايست هواداران و پيروان آيين او از اين عمل سرمشق گرفته و در گرفتاريها از همين در وارد شوند و مستبّدانه كارى را انجام ندهند. (بديهى است شور و مشورت تنها در مسائلى بايد باشد كه دستور قاطعى از طرف خداوند در مورد آن نباشد.)