تغيير مى‌كند، نيروى انسانى رو به فزونى مى‌گذارد؛ شكل اعضا با گذشته كاملًا تغيير پيدا مى‌كند، تمايلات خاصّى در انسان براى گسترش زندگى پيدا مى‌شود، احساسات جنسى همچون شكوفه‌هاى بهارى شكفته مى‌شود؛ احساس همسر خواهى روز به روز رو به افزايش گذارده و استخوان‌ها درشت شده و دگرگونى روشنى در آهنگ صدا پديد مى‌آيد.

بنابراين، كتاب آفرينش اين حد و مرز زندگى را با خطّ برجسته‌اى بر صفحه وجود ما نوشته است و ما براى واقع بينى به جاى رجوع به سخنان اين و آن، بايد كتاب آفرينش را باز كرده برگ مربوط به دوران بلوغ و بحران تمايلات جنسى را با دقّت مطالعه كنيم و سنّ قانونى ازدواج را براساس سنّت خلقت و قانون آفرينش تعيين نماييم و از هر نوع خيالبافى و فلسفه تراشى خوددارى كنيم.

كسانى كه از مطالعه كتاب فطرت و دفتر آفرينش سرباز مى‌زنند و مسأله بلوغ را يك امر قراردادى تلقّى مى‌نمايند و تصوّر مى‌كنند كه واقعيّات و حقايق، تابع انديشه و قرارداد آنهاست، با سنن آفرينش به جنگ برخاسته و سرانجام مغلوب مى‌شوند؛ زيرا سنن خلقت با گفت و شنود افراد غافل از اصول خلقت، دگرگون نمى‌گردد.

همان‌طور كه تكامل يك جنين در رحم، تقريباً در نُه ماه انجام مى‌گيرد و هرگاه گروهى بنشينند، قانونى وضع كنند كه از اين به بعد جنين بايد در رحم مادر در مدّت يك سال تكامل پيدا كند، كار بيهوده‌اى انجام داده‌اند؛ همچنين دخل و تصرّف در حد بلوغ كه يكى از سنن آفرينش است، جز بيهوده گفتن چيزى نيست.

قطعنامه اين سمينار بسان اين است كه مرغداران كشور دور هم گرد آيند و بگويند چون دنيا با بحران اقتصادى گوشت رو به روست و نياز مبرم به وجود مرغ داريم؛ از اين به بعد مرغ‌ها بايد به جاى بيست و يك روز، ده روز روى تخم‌ها بخوابند تا توليد مرغ به دو برابر افرايش يابد!