نوزادان خود علاقه‌مندند، همان علاقه مادرى آنها را وادار مى‌كند كه از شيره جان خود به آنها بدهند و در تربيت آنها بكوشند. زنان به سر و سامان دادن به اوضاع داخلى خانه علاقه طبيعى دارند و همين علاقه، خود به خود ضامن اصلاح اوضاع داخلى است، چنان كه اكنون چهارده قرن از طلوع اسلام مى‌گذرد و همين مقرّرات در ميان مسلمانان و زنان و شوهران جارى بوده است. زنان مسلمان همواره اين و ظايف طبيعى را انجام مى‌داده‌اند و در مواقع ضرورت مى‌توانستند از حقوق شرعى خود نيز استفاده كنند.