امّا با اين حال چرا امام در ميان مردم شناخته نمى‌شود و بطور ناشناس زندگى مى‌كند؛ در صورتى كه براى او ممكن است كه بطور شناخته شده در ميان مردم به سر ببرد تا روزى كه فرمان الهى درباره انقلاب جهانى او فرار رسد؟

درباره اين سؤال بايد گفت: امام همچون انسانهاى ديگر طبق سنن عادّى انسانى زندگى مى‌كند، ولى او از يك عمر طولانى برخوردار است، اگر شناخته مى‌شد هرگز از گزند نيروهاى اهريمنى كه در هر عصر و زمانى تعداد و شماره‌هاى آنها كم نيست مصون و محفوظ نمى‌ماند و به دست آنان از بين مى‌رفت، چنانكه تاريخ اين مطلب را درباره تمام امامان و پيشوايان گذشته به روشنى ثابت كرده است؛ و اگر آفتاب عمر امامى از پيشينيان به وسيله اهريمنان بدخواه غروب مى‌كرد امام و پيشواى ديگرى جاى او را مى‌گرفت، در صورتى كه اين موضوع درباره حضرت مهدى (عج) چنين نيست؛ او آخرين حجّت خداست و بايد برنامه به دست او اجرا گردد.

در اين صورت، ناچار بايد بطور ناشناس زندگى كند تا روزى كه مأموريّت اجراى اين برنامه به او محوّل گردد.

البتّه آنچه گفتيم درباره فلسفه غيبت امام (عج) و علّت زندگى كردن او بطور ناشناس بود و امّا اين كه وجود امام در پشت پرده غيبت چه منافعى براى مردم دارد و هم اكنون جامعه انسانى از وجود امام چه سودى مى‌برد، خود موضوع ديگرى است كه بايد جداگانه درباره بحث نمود و از موضوع سؤال بالا خارج است.