و معروف را دفن كرده‌ايد ... به سوى مردم كوفه آمده‌ايم تا آنها را امر به معروف كرده و از منكرات باز داريم». [1]

در زيارتنامه‌هاى مربوط به امام حسين عليه السلام از جمله زيارت وارث مى‌خوانيم:

«اشْهَدُ انَّكَ قَدْ اقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكاةَ، وَامَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنْ الْمُنْكَرِ، وَاطَعْتَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ حَتّى‌ اتيكَ الْيَقينُ‌

؛ شهادت مى‌دهم كه تو (امام حسين عليه السلام) نماز را بپا داشتى، و زكات را پرداختى، و امر به معروف و نهى از منكر كردى، و تا هنگام شهادت از خدا و رسولش اطاعت كردى». [2]

بنابراين، بى شك يكى از اهداف مهمّ آن حضرت در قيام عاشورا، احياى دو فريضه فراموش شده امر به معروف و نهى از منكر بود.

اهمّيّت فوق‌العاده امر به معروف و نهى از منكر:

از يك جهت امر به معروف و نهى از منكر از همه وظايف دينى مهم‌تر است. بدين جهت در حديث ارزشمندى از حضرت على عليه السلام مى‌خوانيم:

«وَمَا أَعْمَالُ الْبِرِّ كُلُّهَا وَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ، عِنْدَ الْأَمْرِ

[1]. بحارالانوار، ج 44، ص 329؛ فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 33.

[2]. مفاتيح نوين، ص 382؛ بحارالانوار، ج 98، ص 197، ح 32.