13- همزيستى با پيروان اديان آسمانى‌

با اين‌كه ما اسلام را تنها آيين رسمى خداوند در اين زمان مى‌دانيم ولى معتقديم بايد با پيروان مذاهب آسمانى ديگر «همزيستى مسالمت‌آميز» داشته باشيم، خواه در كشورهاى اسلامى زندگى كنند خواه در بيرون آن، مگر كسانى از آنها كه در مقام مبارزه با اسلام و مسلمين برآيند: «لا يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذينَ لَمْ يُقاتِلُوكُمْ فِى الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ انْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا الَيْهِمْ انَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ؛ خدا شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه به خاطر دين با شما پيكار نكردند و شما را از خانه و وطنتان بيرون نراندند، نهى نمى‌كند، زيرا خداوند عدالت‌پيشگان را دوست دارد». [1]

ما معتقديم: با بحث‌هاى منطقى مى‌توان حقيقت اسلام و تعليمات آن را براى ساير مردان جهان، تبيين و آشكار كرد، و جاذبه اسلام را به قدرى قوى مى‌دانيم كه اگر به خوبى تبيين گردد، گروه‌هاى زيادى را به خود متوجّه خواهد ساخت، به خصوص در دنياى امروز كه گوش شنوا براى شنيدن پيام اسلام، بسيار است.

به همين دليل‌ ما معتقديم: نبايد اسلام را از طريق جبر و فشار به ديگران تحميل كرد: «لا اكْراهَ فِى الدِّين قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَى؛ در قبول دين اكراهى نيست زيرا راه درست از نادرست آشكار شده است». [2]

ما معتقديم: عمل كردن مسلمين به دستورهاى جامع اسلام‌

[1]. سوره ممتحنه، آيه 8

[2]. سوره بقره، آيه 256