گردند، و فرصت‌هاى بسيار پر ارزشى كه براى شناخت اسلام در جهان حاصل شده از دست برود.

5- ما معتقديم: اگر علماى مذاهب اسلامى، دور هم بنشينند و در محيطى آكنده از صفا و صميميّت و دور از تعصّب و لجاج، به بحث و بررسى در مسائل مورد اختلاف بپردازند، امكان كم شدن اختلافات بسيار زياد است، نمى‌گوييم همه اختلافات برچيده مى‌شود، بلكه مى‌گوييم از دامنه آن كاسته مى‌شود، همان گونه كه در اين اواخر در كشور ايران گروهى از علماى شيعه و اهل سنّت در شهر زاهدان در جلسات متعدّدى با هم نشستند و به قسمتى از اختلافات پايان دادند كه شرح آن در اين مختصر نمى‌گنجد. [1]

در پايان دست دعا به درگاه قادر متعال برداشته و عرض مى‌كنيم:

«رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِاخْوانِنَا الَّذينَ سَبَقُونا بِالايمانِ وَ لا تَجْعَلْ فى قُلُوبِنا غِلًالِلَّذينَ آمَنُوا رَبَّنا انَّكَ رَؤُف رَحيم». [2]

پايان‌

[1]. شرح آن را مى توانيد در مجلّه پيام حوزه علميّه قم مطالعه فرماييد.

[2]. سوره حشر، آيه 10.